Λοιπόν, μεγάλη πρόκληση να μεταφέρεις τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες μιας υπέροχης βραδιάς στο χαρτί (νταξ pc), για να προσπαθήσεις να περιγράψεις τα όσα έζησες. Έτσι νιώθω ότι όσα και να γράψω, ότι και να πω, κάτι θα μείνει απ έξω, κάποια πράγματα δεν θα μεταφερθούν ποτέ. Γιατί κάποια πράγματα μόνο όταν είσαι παρών μπορείς να τα νιώσεις και να τα αποτυπώσεις στο υποσυνείδητο σου και κάθε φορά που κάτι πάει στραβά, η μνήμη σου να αποζητά παρηγοριά σε στιγμές σαν αυτές που ζήσαμε εχθές.
Έτσι, λίγο πριν ανοίξουν οι πόρτες και κάτω από τον καυτό ήλιο, βρεθήκαμε στην ουρά για να μπούμε στην Μονή Λαζαριστών. Αρκετός κόσμος μαζεμένος από νωρίς, σημάδι καθόλα θετικό αφού έδειξε ό,τι ο κόσμος ήρθε να δει και τα support acts.
Ακριβώς στην προκαθορισμένη ώρα, οι πόρτες άνοιξαν και ο κόσμος άρχισε να γεμίζει το venue. Δέκα λεπτά αργότερα οι Typhus με το speedαριστό Heavy Thrash Metal τους έδωσαν το εναρκτήριο λάκτισμα ενός υπέροχου δειλινού (poetic drops). Νομίζω ότι η εμφάνιση τους σε τόσο κοντινό χρόνο με το άνοιγμα τους αδίκησε γιατί ο κόσμος που έμπαινε προσπαθούσε να προσαρμοστεί στον χώρο, ψάχνοντας τα bars και το merch. Ο ήλιος που έκαιγε αποτέλεσε άλλο ένα τροχοπέδη για τους Typhus, οι οποίοι όμως χωρίς να πτοηθούν τα έδωσαν όλα και κέρδισαν το χειροκρότημα και τη συμπάθεια του κοινού.
Στην συνέχεια και με τον ήλιο πεισματικά να μας καίει τη σάρκα, ανέβηκε στη σκηνή μια μπάντα που έχει κάνει αίσθηση με της εμφανίσεις και το υλικό της. Οι Euphrosyne εν μέσω καύσωνα πάτησαν στο σανίδι και κατάφεραν να σκοτεινιάσουν λίγο την ατμόσφαιρα. Ένα υπέροχο μίγμα post black doom περιέλουσε με απελπισία την ατμόσφαιρα. Η μπάντα παρα πολύ όμορφα στημένη, απέδωσε άψογα το υλικό της και θα σταθώ λίγο παραπάνω στην παρουσία της Έφης η οποία πέρα από τις άψογες φωνητικές ικανότητες σε καθαρά και άγρια φωνητικά μπολιασε την εμφάνιση της με όση θεατρικότητα έπρεπε, χρωματιζοντας έτσι τις ερμηνείες της, αποφεύγοντας τις υπερβολές. Νομίζω ότι η μπάντα επιβεβαίωσε τον ντόρο που γίνεται γύρω από το όνομα της.
Στην συνέχεια μια μπάντα που διακαώς προσπαθούσα να την δω ζωντανά -πέρσι στην Ξάνθη, αλλά και πριν ένα μήνα στην Θεσσαλονίκη-, οι υποχρεώσεις δεν μου επέτρεψαν να την παρακολουθήσω. Οι Khirki έχοντας κυκλοφορήσει μέσα στην χρόνια ένα καταπληκτικό album, που πιστεύω ότι θα φιγουράρει στις κορυφαίες κυκλοφορίες της χρονιάς. Κάπου μετά τις 8 έκαναν την εμφάνιση τους στην σκηνή και το ερώτημα ήταν πως θα αποδώσει το τρίο ζωντανά, το υπέροχο υλικό του “Κυκεώνα’. Από το πρώτο riff του *Fatherles” η μπάντα κέρδισε την αγάπη μου, πολύ χαμογελαστή και με τρελό κέφι έδωσε μια μεστή και γεμάτη εμφάνιση που ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μου! Το υλικό αποδόθηκε άψογα ταρακουνώντας το κοινό, που έδειξε ότι αγαπά και στηρίζει το σχήμα αφού αρκετοί εκ των μπροστινών τραγουδούσαν ασταμάτητα τα τραγούδια! Το μέλλον ειναι εδώ….
9.20 και τα φώτα σβήνουν και η γιορτή για τα 35 χρόνια μιας από τις πιο εμβληματικές μπάντες της ιστορίας του black metal έχει μόλις αρχίσει υπό τον ήχο του 666. Οι Rotting Christ σε μια ανεπανάληπτη εμφάνιση τίμησαν όλες τις περιόδους της δισκογραφίας τους σε ένα δίωρο set που μας έκανε να παραμιλάμε.
Την τιμητική του είχε το “Κατά τον Δαίμονα Εαυτού” όπου ακούστηκαν συνολικά 5 τραγούδια, με το “Triarchy Of The Lost Lovers” να ακολουθεί με 3 κομμάτια ενώ δεν ακούσαμε κάτι από τα “Khronos” και “Sanctus Diavilos”.
Το νέο album “Pro Xristou” εκπροσωπήθηκε από το “Like Father, Like Son” με το κοινό να του επιφυλάσσει θερμή υποδοχή. Μεγάλος χαμός έγινε στα δύο κομμάτια από το EP “Passage To Arcturo” και κυρίως με το “The Forest of N’ga”i.
Μπορώ να πω ότι ζήσαμε τρομερές στιγμές με τον κόσμο να επιδίδεται συνεχώς σε circles of death και mosh pits δίνοντας και μαζεύοντας τίμιο ” ταβενοξυλο. Ειδική μνεία στα δύο παιδιά που συνόδευαν τους αδερφούς Τόλη, αφού Ο Κώστας Χελιώτης (ελπίζω να το γράφω σωστά) στο μπάσο και ο Κωστής Φουκαράκης στην κιθάρα αποτέλεσαν ένα αεικίνητο δίδυμο που εντυπωσίασε τόσο με την απόδοση, όσο και με την κινητικότητα και την ενέργεια πάνω στην σκηνή. Ο Θέμης έδωσε το boost που έπρεπε ώστε οι σπόνδυλοι μας να μετατοπιστούν και για τον Σάκη δεν υπάρχουν λόγια! Ο εμβληματικός αρχηγός δεν σταμάτησε λεπτό να ξεσηκώνει τον κόσμο, έχοντας τρομερή διάθεση. Πραγματικά, ζήσαμε ένα live που δεν θέλαμε να τελειώσει και η αίσθηση που άφησε είναι ότι όσο και να παίζανε δεν θα μας ήταν αρκετό.
Η βραδιά έκλεισε με το “Non Serviam” και τον Σάκη να ζητάει να ανέβει ο κόσμος στην σκηνή για να τραγουδήσουν όλοι μαζί! Στιγμές μοναδικές.
Γενικά η διοργάνωση ήταν άρτια με τους χρόνους να τηρούνται, το merch να είναι ιδιαίτερα πλούσιο, η πρόσβαση σε μάρκες γρήγορη και διάσπαρτα bars στον χώρο να μοιράζουν άφθονη μπύρα! Η πρώτη συναυλία για τα 35 χρόνια Rotting Christ ήταν μια εκκωφαντική εμπειρία που μας ξεσήκωσε! Πάντα τέτοια…..
Rotting Christ Set list
666
P’unchaw kachun- Tuta kachun
Fire, God and Fear
Kata Ton Daimona Eaytoy
Apage Satana
Dies Irae
Demonon Vrosis
Aealo
Like Father, Like Son
King of a Stellar War
Shadows Follow
Archon
Gloria de Domino Inferni
The Forest of N’Gai
Fgmenth, Thy Gift
Societas Satanas (Thou Art Lord cover)
Sorrowful Farewell
Among Two Storms
After Dark I Feel
Nemecic
In Yumen-Xibalba
Grandis Spiritus Diavolos
Under the Name of Legion
Encore:
The Sign of Evil Existence
Non Serviam
