12 Νοεμβρίου 2024
Reviews

Triumpher – Arrival of the Avenger (Single)

Για πάρα πολλούς, το απόλυτο ντεμπούτο του 2023 ήταν το “Storming the Walls” των Triumpher, ένα άλμπουμ που κέρδισε πολλά περισσότερα από εντυπώσεις κι εξυμνήθηκε όσο λίγα. Κι ενώ η καταιγίδα δεν είχε ακόμη καταλαγιάσει, η είδηση για το δεύτερο άλμπουμ των Αθηναίων ήρθε να σηκώσει και πάλι ανέμους προσμονής. Παρότι τα νέα έχουν καιρό που ακούστηκαν, η θύελλα ακόμη μαίνεται κι η αγωνία των επικομεταλλάδων ολοένα και φλογίζει τις καρδιές τους όσο η ημερομηνία της κυκλοφορίας πλησιάζει – έχει ανακοινωθεί για 25 Οκτώβρη, από τη No Remorse Records.

Η σημερινή παρουσίαση του official lyric video από το επερχόμενο “Spirit Invictus”, είναι λοιπόν μια χρυσή ευκαιρία για ένα βροντερό παρών της μπάντας, ακριβώς τρεις μήνες πριν τον ερχομό του άλμπουμ.

Η πεντάδα των Mars Triumph (φωνητικά), Christopher Tsakiropoulos και Mario Ñ Peters (κιθάρες), Agis Tzoukopoulos (τύμπανα) και Stelios Zoumis (μπάσο) μάς χαρίζουν ένα πρώτο δείγμα με τίτλο “Arrival of the Avenger”, και η πρώτη, σαφέστατη διαπίστωση είναι ότι η βασική αναφορά του είναι οι Manowar της μετά-Ross Friedman εποχής. Οι όψιμοι Βασιλιάδες του Επικού Μετάλλου υπήρξαν άλλωστε κύρια πηγή έμπνευσης για τους Triumpher και αυτό δεν αλλάζει εδώ. Η καταιγιστική, ρυθμική έναρξη, το κοφτό, επιθετικό ύφος με το εξυψωτικό πέρασμα στο ρεφραίν, το σόλο στο μέσο του τραγουδιού και η έξοδος με το φωνητικό κρεσέντο είναι χαρακτηριστικά για ένα συμπαγές, φορτσάτο επικό power τραγούδι κι οι Triumpher το εκτελούν με χαρισματική μαεστρία κι απόλυτη επιτυχία.

Η δύναμη κι η άγρια λυρικότητα των άλλων μεγάλων Αμερικανών του στυλιζαρισμένου πολεμόχαρου ήχου, Virgin Steele, είναι επίσης εμφανής στις επιρροές του τραγουδιού, ενώ τα πιο μαύρα στοιχεία της χροιάς του συγκροτήματος έχουν περάσει σε δεύτερο ρόλο.

Προσωπικά, λατρεύω τραγούδια σαν το “Arrival of the Avenger”. Βλέποντας τη θέση του στο tracklist, δεύτερο τραγούδι του άλμπουμ, έφερα στο νου μου το “The Thunderer” του “Storming the Walls”, μια παρόμοια σύνθεση, αλλά ίσως πιο περίτεχνη και ιντριγκαδόρικη. Κι αυτό είναι το μόνο που έκοψε τον ενθουσιασμό μου για το πρώτο αυτό single του “Spirit Invictus” – η αίσθηση μιας κάπως στερεοτυπικής σύνθεσης, που παρά το φοβερό συναίσθημα και την πώρωση, δεν μού έδωσε το κάτι παραπάνω που ήθελα, ή ίσως προσδοκούσα.

Ο πήχης που έχει θέσει το συγκρότημα με την πρώτη του δουλειά είναι πολύ ψηλά. Και νομίζω ότι οι Triumpher τελικά θα τον ξεπεράσουν, απλώς πιθανόν να επέλεξαν έναν πιο άμεσο κι ευθύ τρόπο για να επανασυνδεθούν με το κοινό τους – ίσως, πράγματι, ο εντυπωσιασμός να ήταν κακός σύμβουλος για κάτι τέτοιο.

Περιμένω λοιπόν με ακόμη μεγαλύτερη αγωνία το δεύτερο δείγμα κι ως τότε, ας χαθούμε στην Ισχύ και τον Ολοσχερή Θάνατο του Εκδικητή!