Το είχα γράψει και όταν είχα ακούσει το πρώτο single αυτού του δίσκου και θέλω να το ξαναγράψω και τώρα: Σχεδόν υστερικό το Death Metal των Misanthropy Apotheosis. Σε τσακίζει με διαδικασίες συνοπτικές.
Πραγματικά από τις πιο ολοκληρωμένες death metal κυκλοφορίες που έχω ακούσει τελευταία. Οι σταθερές βάσεις του υλικού προκύπτουν από τη βαθιά σπουδή των Bolt Thrower και των Morbid Angel και από εκεί και πέρα έχουμε από Autopsικά αργά σημεία, μέχρι grindcore ξεσπάσματα ως και κάποιες στιγμιαίες crust αναφορές.
Το υλικό είναι τεχνικό μα ταυτόχρονα διακατέχεται από μια αμεσότητα που παίρνει κεφάλια. Άκου για παράδειγμα το εναρκτήριο riff του “Go for the Jagular” και έλα να τα ξαναπούμε. Επίσης να σημειώσω πως έχω χρόνια να ακούσω τόσο ψυχωτικά φωνητικά σε Death Metal κυκλοφορία. Στήσε αυτί στο “Fed to the Dogs” -το πιο Krisiun κομμάτι του αλμπουμ- και θα καταλάβεις τι εννοώ.
Άρτια εκτελεσμένη ωμή κτηνωδία μοιράζει η μπάντα. Με τεχνική χειρουργείου και ωμότητα καταστροφής. Το brutal death metal που γουστάρουμε.
