Μου κέντρισε το ενδιαφέρον το νέο, τρίτο άλμπουμ των Horrorgraphy. Το συμφωνικό metal που παίζουν έχει χαρακτήρα. Δεν ακολουθεί κατ ανάγκη τις γνωστές και χιλιοπαιγμένες φόρμουλες του είδους. Υπάρχει ποικιλομορφία στα κομμάτια και ενδιαφέροντα πράγματα να ανακαλύψει ο ακροατής.
Υπάρχει μια πομπώδης χροιά στη μουσική η οποία καλείται να υπηρετήσει το επικό concept του παρόντος δίσκου και αυτός είναι ο κρυμμένος άσος στο “A Knight’s Tale”. Από εκεί και πέρα τα συμφωνικά metal στοιχεία παντρεύονται με εύστοχες extreme αναφορές, ακόμα και με κάποια doom metal περάσματα κάνοντας το τελικό αποτέλεσμα να μη τι άλλο ποικιλόμορφο.
Η ίδια ποικιλομορφία υπάρχει και στις ερμηνείες. Από soprano γυναικεία φωνητικά, μέχρι χορωδιακά μέρη αλλά και πιο extreme φωνητικές τοποθετήσεις.
Το πιάνο παίζει βασικό ρόλο σε αρκετές από τις συνθέσεις οι οποίες ξεδιπλώνονται σταδιακά μέσα από ένα αφηγηματικό πλαίσιο. Υπάρχουν εναλλαγές ρυθμών και διακυμάνσεις που θα κρατήσουν το ενδιαφέρον του ακροατή σε υψηλά επίπεδα.
Είναι ξεκάθαρο πως η μπάντα αγαπά την “Theli” εποχή των Therion και μας χαρίζει ένα καλό παιγμένο άλμπουμ συμφωνικού metal, κάνοντας μας και να νοσταλγούμε αλλά και να διαπιστώσουμε πως υπάρχουν μπάντες που ακόμα υπηρετούν με σύνδεση αυτό τον ήχο.
