Οι The Silent Rage επιστρέφουν με το 2ο δίσκο τους μετά από 7 χρόνια. Έχοντας πραγματοποιήσει αρκετές αλλαγές στην σύνθεσή της, συμπεριλαμβανομένης και της αλλαγής frontman, η μπάντα του Νίκου Σιγλίδη δίνει το παρόν με ένα δυναμικό power metal album. Τα μέλη της μπάντας με καταγωγή από κάθε άκρο της Ελλάδας και ορμητήριο στην Αθήνα, παρουσιάζουν έναν δίσκο που αποτελείται από έντεκα συνθέσεις και συνολική διάρκεια 48 λεπτών (ή δώδεκα συνθέσεις και διάρκεια 55 λεπτών, εάν έχεις τη έκδοση με το bonus κομμάτι).
Ο δίσκος αφήνει πάρα πολύ καλές εντυπώσεις, αφού περιέχει όμορφες συνθέσεις, άψογα εκτελεσμένες. Οι θεματικές κινούνται γύρω από σύγχρονα κοινωνικά θέματα και προβληματισμούς, τα οποία πολλές φορές μπλέκονται με ταξίδια και διαδρομές σε φανταστικούς κόσμους, πλέκοντας έτσι ένα κουβάρι «ιστοριών» που μπορούν να ερμηνευθούν ανάλογα με την οπτική του ακροατή.
Ο δίσκος ξεκινάει με το “The Serpent Lord” και από την αρχή έχουμε την ταυτότητά του, με τραχιές κιθάρες και φωνητικά τα οποία δεν διστάζουν να «τσιρίξουν» όπου χρειάζεται. Ωραίο ρεφραίν και πάρα πολύ ωραίο κόψιμο και σόλο προς το τέλος, με ένα φανταστικό κλείσιμο.
Οι power υψηλές ταχύτητες συνεχίζουν και στο “Code of Destruction” που ακολουθεί. Η μάχη με την σκοτεινή πλευρά έχει αρχίσει. Το riff που ακολουθεί το τραγούδι είναι υπέροχο με μια thrash (ας μου επιτραπεί η έκφραση) αύρα.
Το “Carve Your Rage” ξεκινάει με έναν δυναμικό lead για να μπουν τα φωνητικά και να μας ξεσηκώσουν. Πολύ ωραία η δεύτερη φωνή που πιάνει ψηλές κορώνες και κάνει την εμφάνισή της, είτε ως δεύτερη σε διάφορα σημεία του τραγουδιού, είτε ως κύρια φωνή, τραγουδώντας κάποιους στίχους στην γέφυρα. Άλλη μια σολάρα προς το τέλος και το κλείσιμο με άλλο ένα υπέροχο lead! Από τα τραγούδια που ξεχώρισα από το album.
Το “Crows Fly Back” ξεκινάει με μπάσο για να μπουν οι καταιγιστικές κιθάρες! Μιλάμε για μία άκρως επική σύνθεση με υπέροχα φωνητικά και ωραίες αλλαγές στον ρυθμό. Μια φωνή μας καλεί να υποβιβάσουμε τους φόβους μας, ωραία evil φωνητικά στην γέφυρα. Ξεχωρίζουν κάποιες ψιλο-shredder-ιες στο σόλο. Και αυτό στις κορυφαίες στιγμές.
“Another Fallen Dreamland” για τη συνέχεια με την πρώτη guest εμφάνιση του τεράστιου Stu Block. Οι φρενήρεις ρυθμοί συνεχίζουν να μας παρασέρνουν σε ένα κομμάτι για τα χαμένα όνειρα, απόρροια της εξαθλίωσης που επικρατεί στον πλανήτη.
Στο “Scarlet Dawn” έχουμε την 2η guest συμμέτοχή του τεράστιου Harry Conklin των θεών Jag Panzer (μεταξύ όλων). Έχουμε να κάνουμε με ένα φανταστικό power duet που συνοδεύεται από μια καταπληκτική καθαριστική δουλειά!
Το “Man in the Mirror” μας μιλά για την παράνοια ενός επικίνδυνου μυαλού και συνεχίζει να μας κρατά τσιτωμένους! Πολύ καλό ρεφραίν και ένα πάρα πολύ δυναμικό φινάλε.
Το “Exhaling Fear” όπως και το “Ghost of Wayward God” συνεχίζουν να κρατάνε υψηλά το επίπεδο αλλά και τους ρυθμούς με όμορφα ρυθμικά και leads.
Φτάνουμε αισίως στο εντέκατο και κατά τον γράφοντα κορυφαίο κομμάτι του δίσκου, το “Black Monday”, το οποίο γράφτηκε για τα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν κατά την διάρκεια των πυρκαγιών τον Ιούλιο 2018 στο Μάτι. Μία σπαραχτική μπαλάντα, έντονα συναισθηματικά φορτισμένη. Όλα είναι υπέροχα σε αυτό το κομμάτι, που είναι και το μεγαλύτερο σε διάρκεια του δίσκου. Στα πλήκτρα ο συμμετέχει ο πολυπράγμον Bob Κατσιώνης. Φόρος τιμής σε όσους χάθηκαν εκείνη την ημέρα. Μόνο ανατριχίλα!!!!!
“Nuances of Life” το τελευταίο «κανονικό» κομμάτι, που βάφτισε και τον δίσκο. Οι ταχύτητες ελαφρώς πιο χαμηλές, οι κιθάρες όμως βρίσκονται εκεί στιβαρές όπως και η ερμηνεία! Η μάχη να κρατήσουμε τις αποχρώσεις της παλέτας της ζωής μας όσο πιο φωτεινές γίνεται, ενάντια στο σκοτάδι της σκληρής πραγματικότητας.
Το “Defy the Headhunters” που βρίσκουμε σαν bonus στο CD, κοιτάζει στα μάτια τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου με αρκετά επιθετικά φωνητικά και τις κιθάρες να παίρνουν φωτιά.
Γενικά μπορώ να πω ότι έχει γίνει πολύ καλή δουλειά και ο δίσκος μου άρεσε πολύ. Η φωνή του Μιχάλη είναι καταπληκτική, αφού έχει μια πάρα πολύ όμορφη τραχιά χροιά που δεν τον εμποδίζει να πιάνει ενίοτε πολύ υψηλές κορώνες! Φυσικά δεν πάνε πίσω οι υπόλοιποι μουσικοί, με τις κιθάρες να ζωγραφίζουν και το rhythm section να κρατά τον ρυθμό. Τέλος, ο δίσκος, πέραν της πάρα πολύ καλής παραγωγής και του υπέροχου εξωφύλλου, περιέχει τρεις πάρα πολύ δυνατές συμμετοχές καταξιωμένων καλλιτεχνών, των οποίων η συμμετοχή δένει αρμονικά με το όλο concept, παράγοντας πολύ ωραίο αποτέλεσμα με ουσία και όχι απλά για να αποτελέσουν κράχτη.
Συνοψίζοντάς, το επόμενο βήμα των The Silent Rage είναι killer album και ειδικά οι φίλοι του αμερικάνικου power θα πρέπει να τρίβουν τα χέρια τους!
