Τους Residuos Mentales ούτε τους ήξερα μέχρι πρόσφατα (κακώς), ούτε αυτοί εμένα (μάλλον καλώς). Οι Στράτος Μοριανός (keyboards) και Αλέξανδρος Μαντάς (κιθάρα, μπάσο, φλάουτο), που αποτελούν την μπάντα, θα μπορούσαν άνετα να φιγουράρουν στο line up καταξιωμένων συγκροτημάτων, στη συνείδηση του prog rock οπαδού, όπως οι King Crimson, οι Eloy, οι Genesis ή οι Camel. Εκεί εξάλλου ακουμπά μουσικά και το 44λεπτο πόνημα που παραδίδουν κυρίως στους φίλους του 70’s progressive rock.
Εννοείται όμως πως το “A Temporary State of Bliss” δεν απευθύνονται μόνο σ’ αυτούς, αλλά σε ένα ευρύτερο κοινό που αρέσκετε σε instrumental συνθέσεις (4 στο σύνολο εδώ) με πολλά νεοκλασικά στοιχεία, jazz αλλά και funk χρωματισμούς. Πολλά τα ηχοχρώματα στο δίσκο, άλλοτε ταξιδιάρικα και κινηματογραφικά, άλλοτε μελαγχολικά, άλλοτε ηλεκτρονικά και πιο μελωδικά, άλλοτε πιο τεχνικά και catchy, ποτέ όμως κουραστικά και πάντοτε ενδιαφέροντα.
Η ουσία είναι πως το “A Temporary State of Bliss”ακούγεται ευχάριστα, ενώ ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως οι ρυθμοί δεν επαναλαμβάνονται συχνά, ακόμα και στα πιο μεγάλης διάρκειας κομμάτια. Στο δίσκο αναδύονται «ύπουλοι» ρυθμοί και τέμπο, σχεδόν σε όλα τα τραγούδια, πράγμα που εκπλήσσει τον ακροατή ευχάριστα. Ακόμα και αν το «ύπουλος» μπορεί να θεωρηθεί αδόκιμος ως όρος στη μουσική, μια προσεκτική ακρόαση του “A Temporary State of Bliss” θα σας πείσει για το χαρακτηρισμό.
Οι Residuos Mentales είναι μια μπάντα που τιμά τις prog επιρροές της, χωρίς βέβαια να της λείπουν και οι μεταλλικές πινελιές. Χαίρομαι που έστω και αργοπορημένα τους γνώρισα μουσικά (δεν ξέρω βέβαια αν θα πουν το ίδιο και αυτοί για μένα όταν ανταμώσουμε σε κάποιο live τους).
To “A Temporary State of Bliss” αξίζει πολλές ακροάσεις, ενώ οι φίλοι των προσωπικών δίσκων του Taki Barbagala και των Manticore’s Breath θα ενθουσιαστούν.
