27 Ιουλίου 2024
Reviews

Khirki – Κυκεώνας (Venerate Industries)

Μετά το φοβερό debut album τους “Κτηνωδία”, οι Αθηναίοι heavy rockers επιστρέφουν δυναμικά με την νέα πολυαναμενόμενη κυκλοφορία τους, υπό τον τίτλο “Κυκεώνας”.

Ο Κυκεώνας ήταν ένα αρχαίο μυστηριακό ποτό βασισμένο στο κριθάρι και το νερό, αναμιγμένο με διάφορα βότανα, για το οποίο υπάρχουν αναφορές στα ομηρικά έπη, αλλά φημολογείται ότι χρησιμοποιούταν και στα Ελευσίνια Μυστήρια. Νομίζω, ότι ο τίτλος αντικατοπτρίζει εύστοχα όλα όσα θέλουν να εκφράσουν οι Khirki, μετουσιώνοντας τα σε μουσική και κοινωνώντας τα στο κοινό.

Η ακρόαση του album αποτελεί ένα μεθυστικό ταξίδι μέσα από σκληρούς ήχους, παραδοσιακά περάσματα, υπέροχους στίχους, μελωδίες που συναρπάζουν με μία 70s αύρα αλλά και κάποιες prog πινελιές. Μέσα από τις 8 συνθέσεις και τα 48 περίπου λεπτά που διαρκεί το album, οι Khirki καταφέρνουν να διατηρήσουν το γνώριμο ύφος με το οποίο μας συστήθηκαν, το οποίο αποτελεί μία ανάμιξη rock ‘n’ roll με τη γοητεία της Ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, ενώ παράλληλα εμβαθύνουν και διευρύνουν την ηχητική τους παλέτα.

Το όλο concept διαδέχεται από έναν έντονο λυρισμό ενώ θεματικά η μπάντα αποδίδει ευλαβικά έναν φόρο τιμής στη στοιχειακή και αρχέγονη δύναμη της θάλασσας, βυθίζοντας μας σε έναν ωκεανό και φέρνοντας μας αντιμέτωπους με τα πανίσχυρα κύματα των θαλάσσιων καταιγίδων, μετουσιώνοντάς όλη αυτή τη συσσωρευμένη ενέργεια στο ενστικτώδες κάλεσμα της ελευθερίας.

Το έναυσμα δίνεται με επίκλησή στον Όμηρο και στο “Featherless” αφουγκραζόμαστε, τουλάχιστον κατά την ταπεινή μου άποψη, την οπτική των γεγονότων της Οδύσσειας από την πλευρά της νονάς της μπάντας, σε μια εξομολόγηση των ανησυχιών και συναισθημάτων της. Το πρώτο πράγμα που τράβηξε το ενδιαφέρον μου είναι η φοβερή δουλειά που έχει γίνει στην παραγωγή. Το δεύτερο αφορά το γκρουβάτο μπάσο αλλά και την φοβερή δουλειά που έχει γίνει στα τύμπανα.

Ακολουθεί το “Pumping the Vein” όπου οι ταχύτητες ανεβαίνουν σε ένα καταιγιστικό R’n’R κομμάτι με πεσιμιστικούς στίχους, για να έρθει στην συνέχεια το “Watchers Of Enoch”. Το βιβλίο του Ενώχ είναι απόκρυφο σύγγραμμα που γράφτηκε περί τα 110 π.Χ. και περιέχει προφητείες περί της συντέλειας του κόσμου. Οι φύλακες που αναφέρονται στο τραγούδι είναι έκπτωτοι άγγελοι που ήρθαν στην γη αρχικά ως φύλακες της ανθρωπότητας. Η επαφή τους όμως με τον ανθρώπινο πολιτισμό διέγειρε τις πιο ενδόμυχες αισθήσεις τους με αποτέλεσμα την καθαίρεση τους από τους ουρανούς. Μιλάμε για την εξιστόρηση ενός βιβλικού έπους που αποδίδεται άψογα εκτελεστικά.

Επιστροφή στην ελληνική μυθολογία και τις ”Συμπληγάδες”. Εδώ μιλάμε για μια άκρως συναισθηματικά φορτισμένη σύνθεση ντυμένη με υπέροχα λόγια, στα ελληνικά, η οποία ξεκινάει μελαγχολικά για να κορυφωθεί στην συνέχεια. Ξεχωρίζω τα εκπληκτικά αρπίσματα που οδηγούν την σύνθεση και την υπέροχη δουλεία που έχει γίνει στα κρουστά, μακράν η ποιο έντονη και συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή του album.

Για την συνέχεια συναντάμε μάλλον το αγαπημένο μου τραγούδι, το “Your Majesty” μια up tempo φανταστική σύνθεση που ξεκινάει με ένα legato στην κιθάρα για να μπουν τα υπόλοιπα όργανα στην συνέχεια. Να πω ότι διέκρινα το πνεύμα και την αισθητική των Socrates να αποτελεί πηγή έμπνευσής για την αισθητική (και όχι την τεχνοτροπία) του κομματιού. Η σύνθεση κορυφώνεται την στιγμή που έχουμε την είσοδο του κλαρίνου στο κομμάτι δίνοντας ένα έντονο folk χρώμα στο τραγούδι.

Ακολουθεί το “Father Wind” μία ήρεμη σύνθεση με έντονα τα folk στοιχεία. Μέσα στην σύνθεση εισχωρούν υπέροχες μελωδίες από παραδοσιακά όργανα ενώ προς το τέλος το κομμάτι γίνεται ελαφρώς πιο επιθετικό. Τo “Heart Of The Sea” άλλη μια δυνατή σύνθεση σε γρήγορο τέμπο, αρκετά ταξιδιάρικη και με αρκετά επικά και prog περάσματα.

Και για το τέλος έχουμε και μια  occult πινελιά αφού ο δίσκος κλείνει με έναν 8λεπτο ύμνο αφιερωμένο στην σκοτεινή θεότητα των αρχαίων Ελλήνων την “Hecate” σε μια υπέροχη μυσταγωγική σύνθεση που φιγουράρει και αυτή στις καλύτερες στιγμές του album με το heavy μέρος προς το τέλος να κερδίζει την αγάπη μου.

Για την ηχογράφηση του άλμπουμ, το συγκρότημα συνεργάστηκε για άλλη μια φορά με τον  Θοδωρή Ζευκιλή (γνωστό για τη δουλειά του με τους Rotting Christ, Planet of Zeus), ενώ η Manster Design είναι υπεύθυνη για την δημιουργία αυτού του υπέροχου artwork.

Γενικά, μπορώ να πω ότι οι Kirkhi κατάφεραν να ξεπεράσουν τα υψηλά standards που έθεσαν μετά την κυκλοφορία του προηγούμενου δίσκου τους, παραδίδοντας ένα album που τουλάχιστον σε προσωπικό επίπεδο θα φιγουράρει αρκετά ψηλά στην λίστα μου, με τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς.