Δεύτερο album για τους Herc, το one man band, μέχρι πρότινος του Ηρακλή Χωραΐτη και λέω μέχρι πρότινος, γιατί πλέον τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες τις μοιράζεται με τον Παναγιώτη Μαυράκη, ο οποίος έχει αναλάβει τα leads στις κιθάρες.
Εδώ συναντάμε ένα album αστείρευτης δημιουργικότητας που η διάρκεια του ξεπερνάει τις 2 ώρες παρακαλώ! 2 ώρες που μας μεταφέρουν στον κόσμο της μέσης γης του τεράστιου J.R.R. Tolkien, εξιστορώντας μια από τις πιο λυπηρές, ηρωικές και συνάμα όμορφες ιστορίες που έχουν γραφτεί ποτέ! Την ιστορία των ξωτικών κατά την πρώτη εποχή έτσι όπως περιγράφεται στο τεράστιο Silmarillion.
Η οπτική μέσα από την οποία αποδίδουν οι Herc το όλο concept, εκτός από το ότι αποδίδει το δέοντα σεβασμό στο πρωτότυπο, διακατέχεται και από μια λυρικότητα και μια σχετική ηρεμία. Ακουστικά περάσματα και folk στοιχεία κυριαρχούν καθ’ όλη την διάρκεια του album, χωρίς να λείπουν και οι πιο δυνατές στιγμές, όπου οι δυναμικές ανεβαίνουν, οι κιθάρες σκληραίνουν και η μπάντα δείχνει τα δόντια της.
Φυσικά η μεγάλη επιρροή των Blind Guardian δεν μπορεί να κρυφτεί, αλλά σε καμία περίπτωση το αποτέλεσμα δεν αποτελεί προϊόν αντιγραφής. Η μπάντα έχει καταφέρει να αποστασιοποιηθεί από τα κλισέ του power ιδιώματος, χωρίς όμως να απομακρύνεται από τα σύνορα του. Η ερμηνεία του Ηρακλή βγάζει μια αρκετά καταθλιπτική ένταση, η οποία ταιριάζει πολύ με τις θεματικές.
Επίσης, η μπάντα δεν διστάζει, ούτε βιάζεται να ξεδιπλώσει τις ιδέες της, παραδίδοντας μας μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια που σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον.
- Στο album βρίσκουμε και την συμμετοχή του Arno Menses (Subsignal, ex. Sieges Even) στα φωνητικά και της Αθηνάς Κουμαντάρου στην κλασική και κέλτικη άρπα στο τραγούδι “Melian”.
Η παραγωγή, η μίξη και το master έχουν πραγματοποιηθεί από τον ίδιο το Ηρακλή Χωραΐτη, ο οποίος είναι υπεύθυνος και για το cover art του album.
Γενικά, μπορώ να πω ότι έχουμε ένα album που αξίζει την προσοχή των φίλων της λογοτεχνίας του φανταστικού και δει αυτών του Tolkien. Το album προτείνεται και ως soundtrack για ανάγνωση ή ακόμη και για board game sessioning, αφού καλλιεργεί μια ιδιαίτερα επική ατμόσφαιρα που σε βάζει στο κλίμα. Από εκεί και πέρα οι ιδέες και η μουσική πιστεύω ότι μπορούν να κεντρίζουν το ενδιαφέρον κάθε φίλου του σκληρού ήχου. Μια πραγματικά πολύ αξιόλογη και φιλόδοξη προσπάθεια, που στο τέλος νομίζω ότι κερδίζει το στοίχημα.