«Αχθός Αρούρις» λέγεται το δεύτερο album των Conspiracy of Zero και ο τίτλος του είναι δανεισμένος από τα δύο έπη του Ομήρου, αφού υπάρχουν αναφορές της φράσης τόσο στην Ιλιάδα (ραψωδία Σ στ. 104), όσο και στην Οδύσσεια (Ραψωδία Υ στ. 379). Η κυριολεκτική σημασία της φράσης σημαίνει βάρος της γης και χρησιμοποιείται μεταφορικά για να δηλώσει τον άχρηστο και ανάξιο άνθρωπο.
Με αυτό τον βαρύ τίτλο λοιπόν επιστρέφουν οι Conspiracy of Zero, τίτλος που χαρακτηρίζει τις θεματικές του δίσκου, με την μπάντα να εκφράζει τον έντονο πεσιμισμό, τις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και την συναισθηματική κατάπτωση. Παρένθεση νομίζω ότι αποτελεί το κομμάτι “Divine Creatures” το οποίο στέκεται δίπλα σε ανθρώπους με προβλήματα αναπηρίας, ένα τραγούδι που με άγγιξε ιδιαίτερα.
Στα της μουσικής τώρα, το album συνθέτουν εφτά τραγούδια με μία ορχηστρική και άκρως ανατολίτικη σύνθεση (Ahthos Arouris part I), με το άλμπουμ να διαρκεί 45 λεπτά. Οι Conspiracy of Zero αποτελούν μία μπάντα με έντονες prog καταβολές που δεν διστάζει να βαδίσει σε death metal μονοπάτια, κυρίως με την χρήση των growls φωνητικών και κάποιων μουσικών ακραίων ξεσπασμάτων. Οι συνθέσεις διατηρούν μια προοδευτική δομή, αλλά δεν επεκτείνονται σε δαιδαλώδης φόρμες, αποφεύγοντας να γίνουν κουραστικές, παρόλο που η μπάντα δείχνει δείγματα άρτιας εκτελεστικής δεινότητας. Έτσι το άλμπουμ ακούγεται ευχάριστα και δεν φλυαρεί σε κανένα σημείο, χωρίς να λείπουν κάποιες μεγάλες σε διάρκεια συνθέσεις. Στον δίσκο μπορώ να πω ότι με κέρδισε κυρίως η μελαγχολική του ατμόσφαιρα και το πιο προοδευτικό του ύφος και έτσι εκλάμβανα ακόμη και τις ακραίες του στιγμές, περισσότερο δηλαδή ως ένα μελαγχολικό ξέσπασμα ή μια κραυγή απόγνωσης μέσα στην μουντάδα των θεματικών. “Ahthos Arouris part II” και “I Feel” νομίζω ότι αποτελούν δύο από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου. Ειδικά το “I Feel” με τα πλήκτρα και την ατμοσφαιρική αύρα του στην αρχή, για να επέλθει ο όλεθρος μετά που ξεχωρίζει.
H παραγωγή και η μίξη του δίσκου έγινε από το δίδυμο των Βασίλη Παπαντωνίου και Πάρη Σταματιάδη στα Zero Studios, ενώ το master του δίσκου ανέλαβε ο Αντώνης Τζώρτζης. Το artwork μπορώ να πω ότι είναι ιδιαίτερα ξεχωριστό και όμορφο και αποτελεί μια δημιουργία του Γιώργου Κουφάκη.
Γενικά, μιλάμε για μια αξιόλογη προσπάθεια γεμάτη ενδιαφέρουσες ιδέες.
