27 Ιουλίου 2024
Reviews

Astarte – The Cross (Sleaszy Rider Records)

Το κεφάλαιο Astarte στην ιστορία του ελληνικού metal, είναι ένα κεφάλαιο που τους παλαιότερους -που ζήσαμε την εποχή της δημιουργίας και των κυκλοφοριών τους- μας πονά, ενώ οι νέες γενιές το αντιμετωπίζουν με δέος, αφού ο θρύλος που χτίζεται μέσα στα χρόνια από τις ενέργειες του Νικόλα Μαίη (Lloth -ex-Insected, ex-Naissant) στη μνήμη της Tsistessa, συζύγου του εν ζωή, αντανακλά το πηγαίο ταλέντο της Μαρίας Κολοκούρη και την συμβολή της στην παγκόσμια black metal σκηνή.

Η Tristessa, πριν φύγει από τη ζωή από τις σοβαρές επιπλοκές που της προκάλεσε η θεραπεία της λευχαιμίας, την οποία ως γνήσια μαχήτρια είχε καταφέρει να νικήσει, είχε συνθέσει και ηχογραφήσει το έκτο ολοκληρωμένο άλμπουμ των Astarte υπό τον τίτλο “Blackdemonioum”, το οποίο όπως πληροφορούμαστε αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη διαδικασία της μίξης και του μάστερ, ώστε σύντομα να δοθεί στην δημοσιότητα, μέσω μίας κυκλοφορίας στην μνήμη της Μαρίας, που φέτος συμπληρώνει 10 χρόνια μακριά μας.

Ένα από αυτά τα καινούργια κομμάτια είναι και το “The Cross”, το οποίο αποφασίστηκε, λόγω και της συμμετοχής σε αυτό του Krister “Morfeus” Dreyer των Limponic Art, να κυκλοφορήσει σ’ ένα 7″ βινύλιο, μαζί με μία ιδιαίτερη διασκευή στο “Tristesses de la lune” των Celtic Frost, στην οποία συμμετέχει φωνητικά ο Νικόλας Μαίης. Πέραν όμως του 7″ που αναμένεται, αυτά τα δύο κομμάτια, μαζί με ολόκληρο το “Killing for Recreation” Demo των Insected που συμμετείχε επίσης η Tristessa και κυκλοφόρησε σε limited edition το 2004 και τρεις ακόμα συμμετοχές της σε ισάριθμα κομμάτια άλλων συγκροτημάτων, κυκλοφορούν από την Παρασκευή 8 Μαρτίου και σε μία CD συλλογή, υπό τον τίτλο “The Cross”, από την Sleaszy Riders Records.

Σε ότι αφορά τώρα το καθαρά μουσικό σκέλος του “The Cross”, στο οποίο συμμετέχει και ο Morfeus, έρχεται μετά από τόσα χρόνια να επιβεβαιώσει, αφενός το γεγονός ότι η Tristessa -από κοινού συνθετικά πλέον με τον Νικόλα Μαίη, ο οποίος είχε αναλάβει και τους στίχους- είχαν πλέον καταφέρει να δημιουργήσουν έναν καθαρά προσωπικό τους ήχο -κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα και από την ακρόαση της διασκευής στο “Tristesses de la lune” των Celtic Frost- και αφετέρου να συνεχίσουν να χαράζουν ανεξίτηλα την προσωπική τους μουσικοσυνθετική σφραγίδα, συμπληρώνοντας τα κομμάτια του πάζλ ακριβώς από το σημείο που το είχε αφήσει η Μαρία με το “Demonized” άλμπουμ του 2007.

Σαφώς πιο ώριμοι από ποτέ, Tristessa και Νικόλας, με το “The Cross” ακούγονται 10 ολόκληρα χρόνια μετά τόσο μα τόσο προφητικοί. Γιατί; Γιατί την επιστροφή στον ακραίο ήχο που σήμερα επιχειρεί η πλειοψηφία των death/black metal συγκροτημάτων, την είχαν οραματιστεί και την είχαν κάνει πράξη από τότε! Riff-άρες σωστές ξυραφιές, ταχύτητες και ορθά κοφτά leads που φλερτάρουν με το σύνολο του xtreme σύμπαντος και συνάμα ένα άκρως κολλητικό ρεφρέν, χτίζουν ένα κομμάτι που έρχεται εν έτει 2024 να μοιράσει κλωτσιές σε αρκετά mainstream συγκροτήματα εκτός αλλά και εντός συνόρων, που ως άλλα γατάκια την τελευταία εικοσαετία και βάλε, νιαουρίζουν τις ίδιες και τις ίδιες μανιέρες.

Όσο για τον Morfeus; Tristessa και Νικόλας γνώριζαν πάρα πολύ καλά τί εστί και πώς μπορεί να ζωγραφίσει επάνω στον μουσικοσυνθετικό τους καμβά. Ως εκ τούτου του έστρωσαν τον δρόμο και τον άφησαν να μεγαλουργήσει, δίνοντας στην τελική μορφή του έργου τους το απόλυτο hype της συμμετοχής!

Τί άλλο να πεις, τί άλλο να γράψεις και τί ακόμα να ομολογήσεις; Σε ότι με αφορά περιμένω στωικά το “Blackdemonioum” στην ολότητά του. Μέχρι τότε, βάζοντας το “The Cross” στο repeat, θα κάνω εικόνα την Μαρία να μας βλέπει από εκεί που είναι και να χαμογελά. Πόσο δίκιο είχε η άλλη μεγάλη Σώτια Τσώτου γράφοντας: “Γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν, τελικά, τη μέρα που πεθαίνουνε τα όνειρά τους“. Και τα όνειρά της Μαρίας είναι εδώ, ζουν ανάμεσά μας. Μαρία “Tristessa” Κολοκούρη, ΑΘΑΝΑΤΗ!

Υ.Γ.: Ιδιαίτερη αναφορά στην καταπληκτική δουλειά του Steve Lado στην μίξη και στο μάστερ αλλά και της Βιργινίας Κακαβά (Art of the Sin Design) στο artwork.