Το ντεμπούτο άλμπουμ των Θεσσαλονικιών Asfodelos υπήρξε χωρίς καμία αμφιβολία μία από τις πλέον ευχάριστες εκπλήξεις στo πλαίσιo του υλικού των προσωπικών μου ακροάσεων τον τελευταίο καιρό.
Το death metal που παίζουν είναι προικισμένο με μια δυστοπική μελωδικότητα. Και ενώ θα σου υπενθυμίσει ξεκάθαρα όλα τα ωραία πράγματα που συνέβαιναν στο σκανδιναβικό γίγνεσθαι από το ’90 μέχρι το ’95, το υλικό διαθέτει τη δική του προσωπικότητα, κυρίως εξαιτίας της ιδιαίτερης ατμόσφαιράς του.
Πάντως θα ήταν μεγάλη παράληψη να μην αναφέρω ως επιρροές τα τρία πρώτα Opeth ή το “The Gallery” των Dark Tranquility ή ακόμα και αυτή την αινιγματική ζοφερότητα που συναντάμε στο “The Spectral Sorrows” των Edge of Sanity.
Ποιοτικό, υποψιασμένο και βαθύ, το death metal που παρουσιάζουν στο “Dark Bowels of Cosmic Oblivion”, με ατμόσφαιρες και τις σωστές δόσεις τεχνικής εκεί που χρειάζονται. Μου θύμισε τις καλές εποχές της φάσης, όταν οι μπάντες έλιωναν στα προβάδικα και όχι στα social, ποστάροντας με τί εξοπλισμό παίζουν, όταν αποφασίσουν να παίξουν.
