Στο “Instilling the Abyss” EP της, η μπάντα μας πείθει και με το παραπάνω για την αγάπη της στη σχολή των μεγάλων Dissection, η οποία λειτουργεί σαν starting point εδώ, από εκεί και πέρα η ψαλίδα ανοίγει σε ένα μεγάλο φάσμα αναφορών κυρίως από την σκανδιναβική μελωδική black metal σκηνή -χωρίς να λείπουν και κάποιες death metal αναφορές-.
Οι φωνητικές ερμηνείες προσδίδουν ένα ιδιαίτερα χαοτικό touch στο υλικό και είναι το στοιχείο εκείνο που δίνει και προσωπικό χαρακτήρα στη μπάντα. Και μάλιστα πρέπει να σημειώσω πως τα φωνητικά ανεβάζουν και τον συνολικό πήχη του εγχειρήματος.
Το υλικό πάντως είναι τόσο καλογραμμένο που δεν περνά απαρατήρητο. Δεν υπάρχουν εδώ φτηνές παραλλαγές θεμάτων, ούτε άμεση αντιγραφή, υπάρχει εμπνευσμένη δημιουργία πάνω στη Dissection φόρμα, που είναι σχολή από μόνη της και αυτό δεν σηκώνει καμία συζήτηση.
Με βάση όλα τα παραπάνω που διάβασες αγαπητέ αναγνώστη, ξέρεις αν πρέπει να ασχοληθείς με το παρών EP ή όχι. Εγώ πάντως του χάρισα αρκετά repeats.
