Νομίζω πως λίγο πολύ όλοι είμαστε προετοιμασμένοι για το τί θα ακούσουμε σε μια Slaughtered Priest κυκλοφορία, έτσι δεν είναι; Ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει, αυτό είναι σίγουρο, μα ευτυχώς για τους Slaughtered Priest μετά από έξι full lengths και μια λίστα από διόλου ευκαταφρόνητες άλλες κυκλοφορίες -Split, Demos, EP’s- έχουν εντρυφήσει τόσο πολύ σε αυτό που θέλουν να παίξουν, που σε κάθε νέο επόμενο βήμα το αποτέλεσμα δικαιώνει ακόμα περισσότερο και τη μπάντα και τον ακροατή.
Και στο νέο έκτο άλμπουμ τους λοιπόν οι Priest παντρεύουν το thrash και το black metal ζυγίζοντας προσεκτικά τις επιρροές τους, που ξεκινούν από τα χαοτικά μοτίβα των Destroyer 666 και φτάνουν μέχρι και τα straight in your face δείγματα γραφής των Bewitched του πρώτου δίσκου.
Λυσσαλέα φωνητικά, riffs ξυράφια, rhythm section πραγματικός οδοστρωτήρας και lead parts που έρχονται να υπερτονίσουν την we take no prisoners λογική που υπάρχει σε όλα τα κομμάτια.
Να σημειώσω πως από το άλμπουμ δεν λείπουν και οι καθαρόαιμες speed metal στιγμές, γεγονός που τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά κάνει τα κομμάτια και πιο πλούσια και πιο ενδιαφέροντα. Η μπάντα έχει προσέξει πολύ τις ισορροπίες των extreme τάσεων που δεσπόζουν στο υλικό της και εδώ μάγκες, εγώ προσωπικά, τους βγάζω το καπέλο.
Η παραγωγή φυσικά και βοηθάει και το τελικό αποτέλεσμα αν μη τί άλλο οδηγεί τον ακροατή να κάνει αυτό που λέει ο τίτλος του δίσκου: Ακατάπαυστο headbanging.
Γενικά σε παγκόσμια κλίμακα υπάρχει άνθιση στις blackened thrash και στις speed metal κυκλοφορίες αυτήν την εποχή. Το άλμπουμ των Slaughtered Priest αποτελεί σοβαρή πρόταση και σίγουρα ξεχωρίζει.
