“Mantra Monolith” τιτλοφορείται η νέα δισκογραφική προσπάθεια των Aθηναίων doomsters Seer Of The Void, οι οποίοι, αν και δημιουργήθηκαν μόλις πριν από 5 χρόνια (2019), έχουν ήδη στο ενεργητικό τους δυο ολοκληρωμένες στούντιο κυκλοφορίες, αρκετές εμφανίσεις επάνω σε πατάρια και ένα single.
Ο δίσκος ξεκινάει με το “Astride” και τον αργό ρυθμό στο μπάσο και στην κιθάρα να σου φέρνουν κατευθείαν στο μυαλό ήχους από Candlemass και πρώιμων Black Sabbath, με την υπέρμετρη doom-ιλα να αιωρείται στην ατμόσφαιρα. Στη συνέχεια τον αργό ρυθμό ακολουθούν τα γρήγορα τύμπανα και οι εκπληκτικές μελωδίες από την κιθάρα, μέχρι και την ολοκλήρωση του κομματιού πάλι σε doom ρυθμούς.
Δεύτερο τραγούδι του δίσκου είναι το “Electric Father”, το οποίο συνεχίζει εκεί που σταμάτησε το προηγούμενο τραγούδι με την doom αισθητική και τις όμορφες μελωδίες να το συνοδεύουν καθ’ όλη τη διάρκειά του.
Συνεχίζουμε με το “Death Is My Name” με τα τύμπανα του… πολέμου να αντηχούν από το ξεκίνημα και να αποτελούν το κυριότερο χαρακτηριστικό του τραγουδιού, μέσα από το οποίο ο ακροατής μπαίνει για τα καλά στα “αδυτα” των Seer Of The Void με το πιο “Sabbath”-ικο κομμάτι του δίσκου.
Στη συνέχεια έχουμε το “Seventh Son”, αγαπημένο μου, το οποίο ξεφεύγει αρκετά από όσα κομμάτια έχουν προηγηθεί. Υψηλές ταχύτητες στα τύμπανα και ένα εκπληκτικό σόλο στα μέσα του κομματιού και μέχρι το τέλος, σου δίνουν την εντύπωση ότι αυτό που ακούς σίγουρα δεν είναι doom metal.
Προχωράμε στη δεύτερη πλευρά του βινυλίου, όπου και ακολουθεί το κομμάτι με το όνομα της μπάντας. Aν νομίζαμε ότι όλες τις εκπλήξεις της μπάντας της ακούσαμε στο προηγούμενο κομμάτι, απλά γελαστήκαμε. Οι Seer of the Void έχουν “άσο στο μανίκι τους” και παρουσιάζουν ένα κομμάτι που είναι κάτι το οποίο θα άκουγε κάποιος αν αναμείγνυε μαζί Candlemass, Black Sabbath, Motorhead και Iron Maiden (τα 2 πρώτα τους).
“Demon’s Hand” για τη συνέχεια ή αλλιώς το μικρότερο σε διάρκεια κομμάτι του δίσκου. Στα 3 λεπτά και 29 δευτερόλεπτα της διάρκειας του, ο ακροατής μπορεί να ακούσει μια ολοκληρωμένη σύνθεση με ωραίες μελωδίες και σόλο, χαμηλοκουρδισμένο μπάσο και τύμπανα να δίνουν το ρυθμό εναλλασσόμενα σε ταχύτητα.
“HEX” ονομάζεται το προτελευταίο κομμάτι του δίσκου στο οποίο ακολουθείται η ίδια επιτυχημένη doom metal συνταγή. Αργόσυρτος ρυθμός με ξεσπάσματα όπου και όποτε χρειάζεται. Το σόλο της κιθάρας προς το τέλος του τραγουδιού έχει και μία “Slash” αισθητική.
Τελευταίο τραγούδι του δίσκου είναι ο “Necromancer” και πραγματικά καλύτερο κλείσιμο δε θα μπορούσε να ζητήσει ο ακροατής. Απολαυστικό από την αρχή έως το τέλος του και με έντονα στοιχεία από την Iron Maiden – Paul Di Anno εποχή.
Συνοψίζοντας, τόσο το “Mantra Monolith” όσο και η μπάντα των Seer Of The Void, αξίζουν την προσοχή από τους φίλους του doom metal και όχι μόνο. Αποδεικνύουν ότι η ελληνική σκηνή πλέον δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την αντίστοιχη του εξωτερικού και όταν υπάρχει όρεξη για δουλειά και για δημιουργία, μπορούν να γεννηθούν κυκλοφορίες που να σταθούν και να συνεχίσουν τον δρόμο του doom metal (το οποίο ως είδος στη χώρα μας δεν έχει λάβει την αναγνώριση που του αρμόζει).
