27 Ιουλίου 2024
Reviews

Kvadrat – The Horrible Dissonance of Oblivion (Nuclear Winter Records)

Ο Kvadrat είναι ένα one man project, που μετά από ένα σερί από Demo, EP, Split ήρθε η ώρα να κυκλοφορήσει το πρώτο ολοκληρωμένο του άλμπουμ, υπό τον τίτλο “The Horrible Dissonance Of Oblivion”. Τίτλος που μου κέντρισε το ενδιαφέρον και ως ένα σημείο με προετοίμασε για το ηχητικό πλαίσιο μέσα στο οποίο περίμενα ότι θα κινούνταν το άλμπουμ. Ηχητικά έχουμε να κάνουμε με ένα ατμοσφαιρικό black/death μοτίβο που ζέχνει απαισιοδοξία!

Ο δίσκος περιέχει εφτά συνθέσεις και διαρκεί 44 λεπτά, μέσα από τα οποία ξετυλίγεται μέσω τις μουσικής και των στίχων, η συλλογική αλλά και η ατομική κατάπτωση του ανθρώπου. Σκοτάδι, τρόμος και αγωνία σε μια παρανοϊκή αναζήτηση για μια διέξοδο! Όλη η ζωή μουδιασμένη και κλειδωμένη σε έναν λαβύρινθο!

Όπως είναι φανερό το άλμπουμ εκπέμπει μια έντονη σκοτεινιά! Εδώ να αναφέρω ότι οι στίχοι επί τω πλείστων είναι γραμμένοι στα ελληνικά. Από τις πρώτες νότες του “Υπογείου Λαβύρινθου” μας αποκαλύπτεται η ηχητική κατεύθυνση του δίσκου. Γρήγορες ταχύτητες κατά κανόνα, οι οποίες διακόπτονται βίαια για να δημιουργηθεί μια αργόσυρτη μακάβρια ατμόσφαιρα, η οποία όμως δεν διαρκεί πολύ και μας σπρώχνει ξανά σε καταστροφικούς ρυθμούς! Το “-4 C “ μας παγώνει το αίμα, ενώ η “Συμπαντική Ανυπαρξία” μας ταρακουνάει μέσα από την πολυπλοκότητά της. Η “Αμνησία” αποτελεί ένα δίλεπτο μουσικής ανάπαυλας, για να έρθουν τα “Γυάλινα Ματιά” να μας επαναφέρουν στην φαιδρή πραγματικότητα.

Οι δύο τελευταίες συνθέσεις του άλμπουμ μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασαν ιδιαίτερα, οι οποίες είναι και οι μακροσκελέστερες του δίσκου. Η “Φριχτή Δυσαρμονία της Λήθης” είναι ένα έπος 8 λεπτών και 40 δευτερόλεπτων, όπου μέσα κυριαρχούν πολύ όμορφες θεματικές από τις κιθάρες, την εναλλαγή ρυθμών, μέχρι την κορύφωση. Το τέλος έρχεται με την “Ολική Αποσύνθεση”, το οποίο μου έφερε ανατριχίλες! Καταρχάς, το κομμάτι ξεκινάει με ανάγνωση στίχων από την κόλαση του Δάντη. Τώρα, με μεγάλο κίνδυνο να κάνω λάθος, θα τολμήσω να πω ότι η φωνή που απαγγέλλει φέρνει παρά πολύ σε χροιά και άρθρωση σε έναν από τους τελευταίους πραγματικούς φιλοσόφους, τον καθηγητή Δημήτρη Λιαντίνη και αυτό από μόνο του φτάνει για να σφραγίσει την θεματική και το βάθος που έχουν οι συνθέσεις του άλμπουμ. Μιλάμε για έναν 9λεπτο απίστευτης ομορφιάς ατμοσφαιρικό death ύμνο. Εδώ ο Kvadrat χτύπησε κορυφή.

Ο Kvadrat (κατά κόσμο Ivan Agakechagias) εκτός από όλα τα όργανα, το drum programming, την ηχογράφηση και την μίξη, έχει επιμεληθεί και το εικαστικό κομμάτι του album, ενώ το master έγινε από τον Dan Lowndes στα Resonance Sound Studios στις Η.Π.Α.

Μου άρεσε πολύ εκτός από την φανταστική ατμόσφαιρα που κυριαρχεί στον δίσκο, η δουλειά που έχει γίνει στις κιθάρες αλλά και οι θεματικές! Βέβαια το άλμπουμ έχει δημιουργηθεί για να εκφράσει πεσιμιστικά αισθήματα και μια θλίψη, κάτι το οποίο μπορώ να πω επιτυγχάνεται στο ακέραιο με το μήνυμα να μεταφέρεται άμεσα στον ακροατή.

Το άλμπουμ κυκλοφορεί στις 4 Απριλίου και αξίζει την προσοχή των φίλων του ακραίου ήχου, καθώς πρόκειται για μια πολύ καλή κυκλοφορία!