27 Ιουλίου 2024
Reviews

Garlic Bongs – Primus Inter Pares (Independent)

Και νά που σκάει μια μπάντα νεαρών ή καλύτερα -για να ακολουθήσω τη δική τους φιλοσοφία- μια παρέα φίλων, μια οικογένεια -αν θέλετε-, που κάνοντας το απλούστερο, να συνδυάσει δηλαδή τα ακούσματα και τις επιρροές της, καταφέρνει να φιλοτεχνήσει ένα άλμπουμ, μακριά από ταμπέλες και στεγανά. Γιατί, ναι, αυτοί εδώ οι τύποι κατάφεραν όσα παλεύουν χρόνια για να πετύχουν μπάντες και μπάντες ανά τον πλανήτη, δηλαδή να δημιουργήσουν τον καθαρά προσωπικό τους ήχο. Και δεν υπερβάλλω καθόλου.

Εν αρχή ακρογωνιαίο heavy metal, όπως το δίδαξαν στα ’70’s οι Judas Priest, οι Black Sabbath και εν συνεχεία οι Diamond Head και πόσοι άλλοι… Σε αυτό τώρα προσθέστε ισχυρή δόση από ένα κοκτέιλ χιλίων και μία τάσεων, που προσωπικά εντόπισα μέσα στο υλικό, ανασύροντας από το θυμικό μου τις σκληρές μέρες των Iron Butterfly και των Creedence Clearwater Revival, μέχρι αυτές των David Bowie και Marilyn Manson, ακόμα – ακόμα και σε μια δόση των Nirvana, με ολίγον από Pantera. Για το τέλος προσθέστε και μία thrash αισθητική και έχετε το τελικό αποτέλεσμα.

Τα πάντα όλα; Ω ναι, τα πάντα όλα, που στα δικά μου αυτιά ακούστηκαν τόσο μα τόσο ευχάριστα, που το repeat πήρε φωτιά, συντροφεύοντάς με σε αρκετές δραστηριότητες της ημέρας. Και μα τους χίλιους κεραυνούς οι Garlic Bongs από την Κεφαλονιά, στο δεύτερο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους “Primus Inter Pares”, μας παρουσιάζουν ακριβώς αυτό, όπως οι ίδιοι το περιγράφουν, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά και στους στίχους: “Συνδυάσαμε διάφορα ακούσματα που έφθασαν στα αφτιά μας και αποτυπώθηκαν στη μνήμη μας. Οι στίχοι τώρα, γεμάτοι σαρκασμό, ειρωνεία αλλά και ρεαλιστικότητα, περιγράφουν τη σύγχρονη πραγματικότητα όπως την αντιλαμβανόμαστε μέσω της παρατήρησης και της νοητικής επεξεργασίας των εμπειριών που βιώνουμε“.

Με την DIY παραγωγή τους να μην με χαλάει καθόλου, αφού καταφέρνει να εξυπηρετήσει στο ακέραιο το feeling που η ίδια η μπάντα θέλει να προσδώσει στο υλικό της, σε ότι με αφορά ανακάλυψα ένα all about hard sound άλμπουμ, που όχι απλά με έσπρωξε στην ακρόαση του ομώνυμου ντεμπούτου τους, αλλά μου δημιούργησε αρκετές προσδοκίες για τη συνέχεια. Επιβεβλημένο…