Φαντάσου ότι βρίσκεται σε ένα σκοτεινό και έρημο δάσος. Ο αέρας λυσσομανάει και τα κοράκια πετάνε ψηλά στον ουρανό, προσπαθώντας να βρουν το επόμενο θήραμά τους… Ο φόβος σε κυριεύει καθώς μέσα στην καταχνιά και το σκοτάδι προσπαθείς να βρεις την έξοδο από αυτό το δάσος. Ακούς φωνές από μακριά αλλά δεν ξέρεις τί είναι. Προσπαθείς να προχωρήσεις με ησυχία, προκειμένου να μην βρεθείς προ εκπλήξεως, πλησιάζοντας στο μέρος που ακούγονται φωνές. Ξαφνικά και δίχως να μπορέσεις να αντιδράσεις βρίσκεσαι περικυκλωμένος από τον Πάνα και τα Πάγανα και ζεις στον κόσμο τους, ακούγοντας να αφηγούνται τις ιστορίες τους.
Mήπως όλα αυτά όμως τελικά αποτελούν αποκύημα της φαντασίας σου ή ίσως και κάποιο όνειρο;
Αυτή ακριβώς την αίσθηση μου προκάλεσε στο πρώτο άκουσμά της, η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά των Corax B.M. που φέρει τον τίτλο Pagana και κυκλοφόρησε πριν από λίγες εβδομάδες από την The Circle Music.
Το Pagana είναι διάδοχος του πρώτου EP της μπάντας Spread the Occult, το οποίο κυκλοφόρησε το 2022 και μέσα στα σχεδόν τριάντα λεπτά διάρκειάς του ο ακροατής θα βρει ότι ακριβώς ζητάει από ένα black metal δίσκο.
Κιθάρες κουρδισμένες χαμηλά… Λάθος… Δεν υπάρχουν κιθάρες, αλλά όλες οι μελωδίες βγαίνουν από 2μπάσα. Ένα κανονικό και ένα Vi Bass Μπάσο. Τύμπανα σε υψηλές και χαμηλές ταχύτητες αντίστοιχα, όπου χρειάζεται προκειμένου να δέσουν με την υπόλοιπη ατμόσφαιρα και φυσικά τα ανάλογα φωνητικά (άλλοτε με γρέζι και άλλοτε ήρεμα). Σε όλα αυτά προσθέστε και τα εκπληκτικά γεμίσματα με τα φωνητικά της Énnea (Blossom Death).
Το πρώτο κομμάτι του δίσκου “Angelos Eksodios” προσπαθεί να μας βάλει στην ατμόσφαιρα και το καταφέρνει από τις πρώτες νότες. Μπασογραμμή συνεχόμενη, κιθάρες μελωδικές (συγγνώμη Vi Bass) και δυνατά τύμπανα να συμπληρώνουν. Λες “ώπα φίλε…, εδώ είμαστε”. Σε όλα αυτά προστίθενται και τα φωνητικά της Énnea, η οποία έχει μεγαλύτερο ρόλο σε αυτή τη κυκλοφορία των Corax B.M., από αυτόν που είχε στην πρώτη κυκλοφορία της μπάντας. Η Énnea σου δίνει την εντύπωση κάποιας μάγισσας που δένει με το υπόλοιπο σκηνικό. Το εναρκτήριο κομμάτι είναι και αυτό που περιέχει τους περισσότερους αγγλικούς στίχους (μαζί με το “Antara”), αφού το “Pagana” είναι στην πλειοψηφία του σε ελληνικό στίχο.
Συνεχίζουμε με το “Mythos”, που το εκπληκτικό riff, που ακούγεται σε όλη τη διάρκεια, σου καρφώνεται κατευθείαν στο μυαλό και φέρνει μνήμες από την πρώιμη εποχή των αγαπημένων μας Rotting Christ.
Επόμενο τραγούδι του δίσκου – και ίσως το αγαπημένο μου- τιτλοφορείται “Apostatis” και ξεκινάει με αργά τύμπανα και στη συνέχεια ανεβάζει γκάζια, τα οποία και διατηρεί στη μεγαλύτερη διάρκεια του κομματιού. Ο συνδυασμός του Corax με την Énnea σε αυτό το κομμάτι είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να ζητήσει ο ακροατής, αφού οι φωνές τους “παντρεύονται” ιδανικά.
Τέταρτο κομμάτι είναι το ομώνυμο “Pagana”, όπου εντοπίζονται αρκετά punk στοιχεία. Το “Pagana”, με την ιστορία που εξιστορεί, σε κάνει να φαντάζεσαι ότι βρίσκεσαι σε κάποια παγανιστική γιορτή με μάγους και μάγισσες, πανσέληνο από πάνω σου, γρυλίσματα από λύκους, μουσικές και χορούς από καλικάντζαρους.
Ακολουθεί το “Taphos”, το οποίο φέρνει στο μυαλό περισσότερο απ’ όλα την ατμόσφαιρα του πρώιμου σκανβιναδικού black metal και τους Darkthrone, με το μπάσο και τα τύμπανα σε σχεδόν μόνιμο τέμπο να δίνουν το ρυθμό.
Προτελευταίο κομμάτι του δίσκου είναι το “Antara”, στο οποίο επιστρέφει και o αγγλικός στίχος αλλά και τα υπέροχα γυναικεία φωνητικά. Ξεκινάει με μια doom αισθητική, όπως ακριβώς κάνει και στην πραγματικότητα η αντάρα δηλαδή. Σκοτείνιασμα της ατμόσφαιρας, από σύννεφα ομίχλης που προμηνύουν ότι θα ακολουθήσει μια φοβερή καταιγίδα συνοδευόμενη από κακοκαιρία και δυνατό άνεμο, ατμόσφαιρα ή οποία μετά από λίγο καταλαγιάζει.
Ο δίσκος ολοκληρώνεται με το “Zophos”, το οποίο, από την αρχή μέχρι το τέλος, σου προκαλεί την αίσθηση ότι αποτελεί κάτι σαν εξομολόγηση συναισθημάτων κάποιου ατόμου προς τα αγαπημένα του πρόσωπα, κάτι σαν λύτρωση πριν την κάθοδο στο Ζόφο, το βαθύ σκοτάδι του Άδη…
Ολοκληρώνοντας, το Pagana αποδεικνύει περίτρανα ότι η ελληνική black metal σκηνή βρίσκεται εδώ και θα συνεχίσει να το κάνει. Οι Corax B.M. κυκλοφόρησαν έναν δίσκο που πρέπει σίγουρα να ακουστεί, να αποκτηθεί και να προστεθεί στη δισκοθήκη κάθε οπαδού του είδους.
