Νέο άλμπουμ για τους Blight by Defeat από την Θεσσαλονίκη, οι οποίοι είναι αρκετά παραγωγικοί, μιας και από το 2021 που κυκλοφόρησε το “Ultimate Perversion” ντεμπούτο τους, μας έχουν δώσει τρία συνολικά full lengths.
Ουσιαστικά το σχήμα είναι one man project, με τον Άκη Παράσχο να έχει αναλάβει τις κιθάρες, το μπάσο, τα τύμπανα και τα φωνητικά.
Πραγματικά μπορώ να πω ότι το death metal που ακούω εδώ, μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Οι ταχύτητες είναι γρήγορες, το riffing κοιτάει ίσια στα μάτια τη σχολή της Florida και νομίζω πως ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά στη συγκεκριμένη κυκλοφορία είναι τα φωνητικά.
Είναι αρκετά ιδιαίτερα τα κιθαριστικά θέματα που αποτελούν τις βάσεις των τραγουδιών, υπάρχουν φορές που τα τραγούδια ακολουθούν και κάποιες πιο ανορθόδοξες δομές και μπορώ να πω πως το στοιχείο αυτό μου έκανε και το μεγάλο κλικ σε σχέση με το συγκεκριμένο άλμπουμ.
Χρειάζεται όμως λίγη δουλίτσα παραπάνω στην παραγωγή, ώστε το υλικό να ακουστεί όπως του αξίζει. Ακούγοντας το άλμπουμ ξανά και ξανά θεωρώ πως υπάρχουν κάποια ζητήματα που πρέπει να λυθούν: Ο ήχος στις κιθάρες, το drum programming και το γενικότερο δέσιμο των οργάνων είναι τα πιο σημαντικά. Ακόμα όμως και έτσι, το υλικό δείχνει τα δόντια του. Με το ύφος που ακολουθείται ο πήχης έχει ανέβει ψηλά και η σωστή παραγωγή είναι μονόδρομος. Ευτυχώς η φάση είναι one man project, κάτι που δημιουργεί τις συνθήκες για δουλειά χωρίς πίεση, κάτι που θα λύσει όλα τα επιμέρους θεματάκια.
Θα περιμένω το επόμενο βήμα και μέχρι τότε θα βρω χρόνο να ακούσω και τα δύο προηγούμενα, μιας και εδώ η φάση φαίνεται να έχει πολύ ψωμί.
