Μία ενδιαφέρουσα κυκλοφορία μας έρχεται ωσάν σπλαχνική προσφορά (Visceral Offering ντε) από Θεσσαλονίκη, με τους Altar Of The Stag να παρουσιάζουν το ντεμπούτο άλμπουμ τους.
Ο δίσκος αποτελείται από έξι μακροσκελείς συνθέσεις, με τη διάρκειά του να ξεπερνάει τα 51 λεπτά. Η μπάντα αποτελείται από τρεις μουσικούς, οι οποίοι δρουν ως ένα σφιχτό σύνολο, το οποίο κινείται στα μονοπάτια του post metal με sludge, ενώ υπάρχουν και οι στιγμές που αγγίζουν τα όρια του stoner.
Το άλμπουμ ανοίγει με το “Jagten”, όπως λέγεται το κυνήγι στην Δανία και ξεκινάει με ένα μεγάλο σε διάρκεια ορχηστρικό μέρος όπου το ηλεκτρικό άρπισμα της κιθάρας δίνει σιγά – σιγά την θέση του σε αργόσυρτα riffs και τραχιά φωνητικά. Η θεματική του κυνηγιού και η αγωνία του θύτη, καθώς και η δίψα για αίμα του κυνηγού, μεταδίδονται άψογα στον ακροατή και κορυφώνονται σταδιακά μέχρι την τελική λύση με το θύμα να έχει γίνει βορά του θηρευτή του.
“Sharpening A Butter Knife” για την συνέχεια και εδώ νομίζω ότι η μπάντα βγάζει έντονα τις επιρροές της και την αγάπη της για τους Mastodon, κάτι που μπορεί να γίνει αντιληπτό και από το artwork. Το μικρότερο σε διάρκεια τραγούδι του δίσκου είναι μια όμορφη ατμοσφαιρική σύνθεση, με τις ταχύτητες να ανεβαίνουν στο τελευταίο λεπτό.
Το “Dyatlov”, με θεματική τον ανεξήγητο θάνατο εννιά Ρώσων ορειβατών στο ομώνυμό πέρασμα το 1959, οι οποίο βρέθηκαν μακελεμένοι, είναι και το τραγούδι που θεωρώ ότι ξεχωρίζει από το album. Πρόκειται για μια εκπληκτική σύνθεση, με αρκετά μεγάλα ορχηστρικά μέρη, που άλλοτε μας ταξιδεύουν σε αλπικά τοπία και άλλοτε μας παρασέρνουν σαν τους παγωμένους ανέμους των ατέλειωτων οροσειρών.
To “Celestial Offering” που ακολουθεί, είναι ένα ορχηστρικό τραγούδι, σχετικά ήρεμο και ατμοσφαιρικό. Το “Kindred” ξεκινάει με μια ιδιόρρυθμη, θα έλεγα, μελωδία για το είδος στη κιθάρα, η οποία συνεχίζεται όταν μπαίνουν και τα υπόλοιπα όργανα, μέχρι το κομμάτι να πάρει stoner χροιά, όπου ακούμε αρχικά καθαρά φωνητικά που στην πορεία μπλέκονται με τα growls, για να οδηγηθούμε σταδιακά σε όλο και αυξανόμενες ταχύτητες μέχρι να επανέρθουμε στο αρχικό θέμα.
Ο δίσκος κλείνει με το δωδεκάλεπτο “Golgotha/Son of Seth”, το οποίο είναι και η πιο φιλόδοξη σύνθεση του album. Ξεκινάει με καθαρά φωνητικά και ακόρντα σε επίσης καθαρή κιθάρα, για να ξεδιπλωθεί σιγά – σιγά με πιο επιθετικές ορμές, χωρίς να χάνει επ’ ουδενί την σκοτεινή ατμόσφαιρα που το διακρίνει.
Η ηχογράφηση και η παραγωγή του δίσκου έγιναν από τον Πάρη Σταματιάδη στα Zero Studios. Η μίξη στα Wreck-It Studios, ενώ το mastering από τον Brad Boatright στα Audiοsiege Studios. Το φανταστικό εξώφυλλο είναι μια δημιουργία της Νάσιας Decomposed Στυλίδου.
Γενικά, έχουμε ένα ελπιδοφόρο ξεκίνημα από τους Θεσσαλονικείς, με άκρως ενδιαφέρουσες συνθέσεις, που αξίζει την προσοχή των φίλων του είδους.
