Οι Κατολίσθηση είναι ένα συγκρότημα που δραστηριοποιείται από το 2021 στην Θεσσαλονίκη και έρχεται να μας ταρακουνήσουν με ένα δυναμικό ντεμπούτο άλμπουμ. Μουσικά κινούνται κάπου μεταξύ του heavy metal και του punk (κυρίως στα φωνητικά), με speed-άτες ταχύτητες και φοβερές δυναμικές. Το στιχουργικό περιεχόμενο από την άλλη, είναι μια δυνατή γροθιά στο στομάχι, αφού δεν διστάζει να στηλιτεύσει με αρκετά ωμό τρόπο το κατρακύλισμα που συναντάμε σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Οι Κατολίσθηση δεν κάνουν πίσω και θίγουν ζητήματα όπως η έμφυλη βία, ο κυρ-Παντελισμός, η κοινωνική και ηθική κατάπτωση και η ασφυξία που προκαλεί η καθημερινότητα. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα ελληνικά βοηθώντας στην σαφήνεια της μετάδοσης του μηνύματος. Το άλμπουμ αποτελείται από δέκα κομμάτια και έχει συνολική διάρκεια 34 λεπτά.
“Δεν θέλω πολλά” το εναρκτήριο και το riff που ανοίγει τον δίσκο είναι βγαλμένο από ατόφιο ατσάλι! Γρήγορος ρυθμός, μέχρι που μπαίνουν τα φωνητικά για να δώσουν ένα punk τόνο και μπορώ να πω ότι με κέρδισαν με το καλημέρα! Το τραγούδι κλείνει με ένα εξαιρετικό lead. Πιάσαμε κορυφή από την αρχή.
“Προϊόν υποταγής” για την συνέχεια σε punk ρυθμό. Γλαφυροί στίχοι με στοχευμένο περιεχόμενο. Και εδώ υπάρχει ένα σόλο που τσακίζει!!!
Το “Κοινωνία της σιωπής” αποτελεί μια απαγγελία υπό τον ήχο της κιθάρας, για τους «δεν είχε δώσει κανένα δικαίωμα στην γειτονιά» και έρχεται σαν εισαγωγή για το “Μαζί”, το οποίο έχει ένα φρενήρη ρυθμό και καταιγιστικά φωνητικά! Το θέμα της έμφυλης βίας παρουσιάζεται στην διάσταση που του αρμόζει! Από τα καλύτερα του δίσκου.
Η “Πληγή” για την συνέχεια μας αφήνει να διακρίνουμε την αγάπη της μπάντας για τον old school heavy ήχο. Και η συνέχεια μας επιφυλάσσει κάτι το διαφορετικό. Η “Μάγισσα” είναι μια κατάθεση ψυχής! Εδώ οι Κατολίσθηση ροκάρουν! Μοναδική narrative ερμηνεία, εικάζω με βαθιά προσωπική θεματική. Καταπληκτική δουλειά από το rhythm section, με το μπάσο να ηγείται. Μια φοβερή σύνθεση, που δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο.
“Πόλη φάντασμα” και οι ρυθμοί ανεβαίνουν και πάλι με υπέροχα leads να κεντρίζουν το ενδιαφέρον, με μια μελωδία που κολλάει στο μυαλό!
Οι “Αφορμές” συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο, καθώς ξετυλίγεται ένα υπέροχο riff! “Τρέχω”, λίγο πριν κλείσει ο δίσκος, το οποίο είναι ένα ουρλιαχτό ενάντια σε όλους και όλα όσα μπαίνουν ανάμεσα σε εμάς και τα όνειρα μας! Για το κλείσιμο έχουμε το “Δίχως αύριο”, μια σύνθεση μουντή, που περιγράφει μια φαιδρή πραγματικότητά.
Η ηχογράφηση έγινε στο Black Jam Universe Studio. Η μίξη και το mastering έγιναν από τους Bill Μελαχρινό και Σταύρο Ρούπο. Η παραγωγή δένει όμορφα το όλο concept και μπορώ να πω ότι το άλμπουμ ενώ με κέρδισε από το πρώτο άκουσμα, με έκανε να το αγαπώ όλο και πιο πολύ με την κάθε του ακρόαση. Θεωρώ ότι είναι μια άρτια δουλειά που θα κάνει αίσθηση στον χώρο της ελληνόφωνης σκηνής.
