Ας βάλουμε μερικά πράγματα στη θέση τους.
Όταν μιλάμε για το 90’ς ελληνικό black metal -βάζοντας σε κύκλο κυρίως τις κυκλοφορίες που βγήκαν μέχρι και το 1995-, δεν αναφερόμαστε απλά σε ένα “είδος”, δεν κάνουμε λόγο απλά για μια “ταμπέλα”, δεν εστιάζουμε απλά σε “έναν μουσικό ή περιγραφικό όρο”, αλλά σε ένα ολόκληρο ρεύμα που άφησε πίσω του μια σημαντικότατη κληρονομιά -και ναι οι λέξεις ρεύμα και κληρονομία χωρίς εισαγωγικά παρακαλώ-.
Το τί συνέβη από το 1995 μέχρι το 1999 στην Ελλάδα, καθώς σταδιακά οδηγούμασταν σε μια περίοδο μετάλλαξης για το ρεύμα του ελληνικού black metal, τόσο ηχητικά, όσο και σε επίπεδο νοοτροπίας, σε επίπεδο συνοχής, συνέπειας και “σκηνής” -η τελευταία λέξη σε εισαγωγικά παρακαλώ-, δεν είναι της παρούσης να το γράψω, ούτε αναφορικά, ούτε αναλυτικά. Το ρολόι χτύπησε 2000 και μερικά πράγματα δεν θα ήταν ποτέ μα ποτέ όπως ήταν το 1993 ή το 1995.
Οι πιο διορατικοί αντιλήφθηκαν από πολύ νωρίς πως η κληρονομιά του ελληνικού black metal έπρεπε να διαφυλαχθεί και να μεταλαμπαδευτεί στους νεότερους με ατόφιες κάποιες σταθερές εκείνης της χρυσής πενταετίας. Και αναφέρομαι αυστηρά στο μουσικό κομμάτι, μιας και η φόρμα εκείνης της πρώτης περιόδου ήταν και παραμένει κάτι το ατόφιο και αναντικατάστατο.
Ασφαλώς και τα παραπάνω ζητήματα απασχόλησαν πίσω στο 2001 τον Wampyrion, ιδρυτικό μέλος των Raven Throne που θα μετεξελιχθούν σε Funeral Storm. Χρειάστηκε μια ολόκληρη δεκαετία -και κάτι παραπάνω- για να πάρουμε τα πρώτα δείγματα γραφής, μα όσοι άκουσαν τότε το περιβόητο εκείνο split με Mortuus Sum αντιλαμβάνονται θέλω να ελπίζω πως οι Funeral Storm έθεσαν με σαφήνεια τις σταθερές που είχαν -και έχουν- να κάνουν ακριβώς με όσα θίχτηκαν παραπάνω. Την μεταλαμπάδευση του κλασσικού ελληνικού 90’ς black metal ήχου σε ύστερους καιρούς.
Ας έρθουμε στο σήμερα και στο δεύτερο full length του σχήματος με τίτλο “Chthonic Invocations”. Ένα μαύρο αριστούργημα το οποίο αποτελεί μια βαθιά σπουδή και μια ουσιώδη κατάθεση του ελληνικού black metal γίγνεσθαι εκείνης της πρώτης μοναδικής εποχής των 90’ς.
Necroabyssious (Varathron, Katavasia κλπ.) στα φωνητικά, Arcania (πρώην Arherusia) στις κιθάρες και φυσικά ο ιδρυτής της μπάντας Wampyrion στις κιθάρες, το μπάσο και στο drum-programming, αποτελούν τον αδιάσπαστο πυρήνα που πραγματώνει στον απόλυτο βαθμό το Funeral Storm όραμα.
Ναι, το άλμπουμ θα μπορούσε να έχει κυκλοφορήσει από την Unisound Records το 1993, όπως έξυπνα και εύστοχα αναφέρει το δελτίο Τύπου, παρόλα αυτά σε τούτο το μικρό κόσμημα ο ακροατής θα ακούσει να συμβαίνουν πολλά παραπάνω.
Η μπάντα δεν μπαίνει σε πρακτικές στείρας αντιγραφής. Μην ξεχνάτε πως έχω κάνει ήδη λόγο για “σπουδή” στο ρεύμα της μοναδικής εκείνης εποχής. Και σπουδή σημαίνει αφομοίωση και κατάκτηση. Οι Funeral Storm αφομοιώνουν την στόφα του ελληνικού black metal ήχου όπως αυτός άκμασε από το 1990 μέχρι το 1995 και από εκεί και πέρα χτίζουν ένα δικό τους οικοδόμημα, τιμώντας και σχεδόν προπαγανδίζοντας καλλιτεχνικά τις επιρροές τους, μα δεν μένουν μόνο εκεί.
Ακούστε για παράδειγμα τις ερμηνείες του Necroabyssious. Είμαι σίγουρος πως θα αντιληφθείτε σχεδόν αμέσως πως παραπέμπουν στα μοτίβα των ύστερων Varathron και ειδικά στο τελευταίο τους αριστούργημα.
Δίνοντας βάση στο songwriting του άλμπουμ, ο ακροατής θα αντιληφθεί πολύ γρήγορα πως ούτε εδώ έχουμε μια τεμπέλικη αναπαραγωγή γνώριμων μοτίβων που απλά θα παραπέμψουν στα early-mid 90’ς, την Ελλάδα και το black metal της… Εδώ τα μοτίβα αυτά αναπτύσσονται και αποκτούν δίκη τους Funeral Storm ταυτότητα, χωρίς να αλλοιώνονται. Και εδώ αγαπητέ αναγνώστη βρίσκεται ένα μεγάλο μέρος της αξίας τούτου του έργου.
Το σύμπαν της μυθολογίας Cthulhu αποτελεί μια βασική σταθερά που χαρακτηρίζει ρηξικέλευθα το άλμπουμ. Δώστε βάση στη στιχουργική για να μπορέσετε και εσείς να αντιληφθείτε την ζοφερότητα που έρπει εδώ.
Η παραγωγή βοηθάει το υλικό να αναδειχθεί. Έχει την ζεστασιά του τότε και την στιβαρότητα του σήμερα. Σωστός και ώριμος χειρισμός μιας μπάντας που ξέρει τί θέλει και συνειδητά αποφεύγει τον προκατασκευασμένο old school ήχο.
Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο. Οι Funeral Storm με τον δίσκο αυτό επιβεβαιώνουν το όραμά τους και συνεχίζουν να εκπληρώνουν την αποστολή του. Είναι αυτοί και 2-3 ακόμα μπάντες στην Ελλάδα που έχουν αναλάβει ένα δύσκολο έργο: Να μην αφήσουν την 90’ς black metal φλόγα να σβήσει και να ξεχαστεί!
