Με προϊδεάζει θετικά ως προς το συνολικό αποτέλεσμα το επερχόμενο δεύτερο Yoth Iria άλμπουμ, το γεγονός ότι η μπάντα δίνει σαν πρώτο δείγμα το κομμάτι που κλείνει το “Blazing Inferno”.
Βλέπετε μπαίνω de facto στη διαδικασία να σκεφτώ πως το τραγούδι υιοθετεί τον ρόλο του επιλόγου με γνώμονα το ύφος του, γεγονός που δικαιολογεί στον απόλυτο βαθμό τον πομπώδη χαρακτήρα της σύνθεσης. Μια σύνθεση η οποία ουσιαστικά θριαμβεύει μέσα στο απόλυτο σκότος της. Αν αυτός είναι ο επίλογος, τότε τί ακριβώς έχει προηγηθεί; Ερώτηση για επόμενο κείμενο είναι αυτή, αυτό της παρουσίασης ολόκληρου του άλμπουμ που δεν θα αργήσει.
Ο Ρώσος Rustam Shakirzyanov (He) στα φωνητικά και ο Κώστας Παπαδόπουλος (Naberius) στις κιθάρες φέρνουν νέο αέρα στη μπάντα και αυτή είναι η πρώτη studio ηχογράφηση original κομματιού που τους ακούμε (μετά τη διασκευή / απόδοση στο The Wanderer των Emperor). Εναρμονισμένοι πλήρως με την υπόλοιπη ομάδα θα υπηρετήσουν το Yoth Iria όραμα του Jim Mutilator, το οποίο παραμένει ξεκάθαρο και σαφές και δεν έχει αλλάξει στο ελάχιστο από τη πρώτη μέρα ύπαρξης της μπάντας:
Αναφέρομαι στην εξύψωση της 90’ς Ελληνικής black metal κληρονομιάς μέσα από πολύ συγκεκριμένες φόρμες μουσικότητας, γνώριμες στα παλιά και έμπειρα αυτιά, και στην παρουσίασή της μέσα από μια σύγχρονη extreme ηχητική κατεύθυνση που δηλώνει ξεκάθαρα πως οι Yoth Iria είναι μια μπάντα του σήμερα.
Όλα τα παραπάνω και τα ακούω και τα αντιλαμβάνομαι ακόμα πιο ξεκάθαρα σε αυτό το νέο κομμάτι και είμαι πραγματικά προετοιμασμένος για πολύ μεγάλα πράγματα ως προς το άλμπουμ.
Ο He μένει πιστός στην ερμηνευτική φόρμα του προκατόχου του The Magus, αλλά δε διστάζει να προβεί σε υπερβάσεις και να ακουστεί ακόμα πιο τραχύς σε σημεία.
Η μελωδική βάση του κομματιού είναι ποτισμένη με την παγερή αύρα του Triarchy και όλα δείχνουν να δουλεύουν όπως πρέπει.
Στο repeat λοιπόν το κομμάτι και σε θέση αναμονής για το άλμπουμ.
