Είναι μερικές μπάντες που έχουν περάσει πλέον στο DNA μας, κακά τα ψέματα παίδες. Πως μπορεί δηλαδή να πάει η κουβέντα στο ελληνικό κλασσικό heavy metal και να μην ειπωθεί έστω μια φράση για τους Marauder;Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ως πιτσιρίκι χάζευα σε σπίτι φίλου το εξώφυλλο του “The Die is Cast” demo, με το ανάλογο δέος φυσικά. Και για τη μπάντα έχει κυλίσει μπόλικο νερό στο αυλάκι. Και όχι μόνο νερό αλλά και 7 full lengths παρακαλώ.
Στο “Metal Constructions VII” ακούμε την μπάντα ανανεωμένη και ετοιμοπόλεμη να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Να παίζει κλασσικό heavy metal. Με ένταση, ζωντάνια και προσωπικό χαρακτήρα, κάτι που οφείλεται σε έναν μεγάλο βαθμό στη φωνή του Τάσου Κροκόδειλου που ντύνει τα κομμάτια με την ιδιαίτερη χροιά του και τις χαρακτηριστικές μελωδικές γραμμές του.
Κιθάρες που βγαίνουν μπροστά, μελωδικά σόλο και δυναμικές στο ρυθμικό κομμάτι, συνθέτουν το παζλ ενός άλμπουμ που πρέπει να ακουστεί δυνατά για να δείξει τα δόντια του, οπότε ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.
Το υλικό αναπνέει σωστά εξαιτίας της σωστής και καλοδουλεμένης παραγωγής και γενικά αυτό που ακούω εγώ ρε παιδί μου είναι μια μπάντα σε μεγάλα κέφια.
Ελπίζω σε ανάλογη συνέχεια μετά την Κρόκο μεταγραφή που ξεπερνάει σε υπεραξία ακόμα και τις μεταγραφές του Παναθηναϊκού.
For us the metal is enough!
