Αν παρατηρήσει κανείς το χρονικό διάστημα που έχει μεσολαβήσει ανάμεσα σε κάθε δίσκο των HCR θα διαπιστώσει πως η μπάντα κάθε πέντε χρόνια βγάζει άλμπουμ.
Μέσα στο 2023 κυκλοφόρησε και τον “Flagellum Universalis”, πέντε χρόνια μετά το “Kelevsma” και όμως εδώ η μπάντα έχει κάνει άλματα εξέλιξης σε όλους τους τομείς. Σε σχέση δε με το ομώνυμο ντεμπούτο τους και δέκα χρόνια μετά από αυτό, μιλάμε για κυριολεκτικά άλλο επίπεδο.
Όλα τα μέλη της μπάντας έχουν διανύσει χιλιόμετρα στον ελληνικό ακραίο ήχο και αυτό τους δίνει την ικανότητα να παράγουν ακριβώς αυτό που σχηματοποιείται μέσα στο μυαλό τους. Τα έχουμε ξαναπεί. Δεν αρκεί μονάχα το πηγαίο ταλέντο, θέλει και know how η δουλειά.
Το black metal του τρίτου HCR άλμπουμ είναι χαώδες ως προς το αποτέλεσμα, μα ταυτόχρονα φουλ τεχνικό και με απόλυτη συνοχή ως προς την υλοποίηση.
Ανοίγει ένα γενναίο φάσμα επιρροών από τους Deathspell Omega της 2004-2010 εποχής, μέχρι τους Nightbringer, τους Thy Darkened Shade αλλά και τους Funeral Mist του σήμερα.
Είναι άρτια εκτελεσμένο, έχει απίστευτες δυναμικές και ταυτόχρονα μια υμνικά τελετουργική ατμόσφαιρα που καθηλώνει.
Χρειάζεται χρόνος ώστε να μπει ο ακροατής στο πνεύμα του δίσκου όπως συμβαίνει με όλα τα άλμπουμ της σχολής που ακολουθεί η μπάντα, μα τελικά εκεί βρίσκεται και ο κρυμμένος άσος της συγκεκριμένης κυκλοφορίας. Κάθε νέα ακρόαση θα αποκαλύψει νέα στοιχεία που θα συνθέσουν σιγά σιγά τι ολοκληρωμένο κάδρο του υλικού. Κάθε φορά η εμπορεία της ακρόασης γίνεται ακόμα πιο πλούσια.
Ας σημειωθεί επίσης πως η παραγωγή του άλμπουμ είναι εξαιρετική και βοηθάει στην ανάδειξη τον κομματιών.
Έχοντας παρακολουθήσει συνολικά την πορεία του σχήματος, βλέπω μια μπάντα που δουλεύει σκληρά, με συνοχή και προοδεύει. Με το τρίτο full length ο πήχης ανέβηκε πολύ ψηλά και πραγματικά έχω μεγάλη αγωνία για το επόμενο τους βήμα ή άλμα. Ως τότε λιώνω την συγκεκριμένη κυκλοφορία.
