H απώλεια βρίσκεται μέσα στη ζωή. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κάθε άνθρωπος τη βιώνει διαφορετικά και αναλόγως την αντιμετωπίζει. Η στιχουργική προσέγγιση ενός τόσο ιδιαίτερου ζητήματος μέσα από ένα μουσικό album δεν είναι εύκολη. Όταν όμως γίνεται με σοβαρό τρόπο και δεν αντιμετωπίζεται επιδερμικά, δείχνει ξεκάθαρα και τις προθέσεις του συγκροτήματος που καταπιάνεται με το συγκεκριμένο θέμα.
Οι Fading Echoes, για τους οποίους γίνεται ο λόγος, είναι ένα νεοσύστατο (2019) συγκρότημα από το Βόλο, οι όποιοι παρουσιάζουν το πρώτο δισκογραφικό τους πόνημα με τίτλο “Shadow of Another”.
Ξεκάθαροι και συνειδητοποιημένοι, μέσα από μια μη γραμμική και σύνθετη διαδικασία, συστήνονται στο ευρύτερο κοινό με ένα δίσκο πολυπαραγοντικό, ο όποιος ενεργοποιεί τον εγκέφαλο για να ξεκινήσει μια σειρά από αντιδράσεις.
Πέρα από οποιουσδήποτε δεσμούς προσκόλλησης, η μουσική των Fading Echoes περιλαμβάνει μια σειρά συναισθημάτων, η οποία ακολουθεί κατά πόδας την ιδιαίτερη στιχουργική τους προσέγγιση. Ο δίσκος είναι concept στη βάση του. Το μουσικό ταξίδι στο “Shadow of Another” θα έλεγα πως έχει δύο σκέλη. Στο πρώτο από αυτά, το συγκρότημα παρουσιάζει μια πενταλογία μέσα από τον φακό των πέντε σταδίων του πένθους, που εισήγαγε η ψυχίατρος Elisabeth Kübler-Ross και αφορούν την Άρνηση, το Θυμό, τη Διαπραγμάτευση, την Κατάθλιψη και την Αποδοχή.
Πέντε λοιπόν από τα οχτώ τραγούδια του “Shadow of Another”, αποτελούν τη μουσική αλληλουχία του “The Stages of Grief”, με το καθένα από αυτά να είναι το “Denial”, “Anger”, “Bargaining”, “Depression” και “Acceptance”. Σε αυτό το μελαγχολικό και ζοφερό περιβάλλον, οι Fading Echoes ξεκινούν το ταξίδι τους προς την αποδοχή και τη διαδικασία της επούλωσης και μας συμπαρασύρουν στα σκοτεινά τους μονοπάτια. Η πενταλογία είναι μουσικά συγκλονιστική. Τα προοδευτικά και συναισθηματικά της ξεσπάσματα, οι ρυθμοί και οι μελωδίες που αναμιγνύονται και προσδίδουν κυκλικότητα στην εναλλαγή τους, καθιστούν το άκουσμα της πενταλογίας μια βαθιά προσωπική εμπειρία. Αν και η ατμόσφαιρα παραμένει η ίδια, οι μουσικές εκπλήξεις αποτελούν το βασικό άξονα της μουσικής των Fading Echoes.
Άλλοτε με διάθεση αφαιρετική και άλλοτε με διάθεση βιρτουόζικη, το συγκρότημα παρουσιάζει έναν απόλυτα δομημένο κορμό τραγουδιών, τα οποία παρά τον έντονο συναισθηματικό τους χαρακτήρα, διακρίνονται και από την περίπλοκη οργανική αλληλεπίδραση. Το συγκρότημα επέλεξε μάλιστα στην κρίσιμη πτυχή του ταξιδιού της αποδοχής, να αναθέσει τα φωνητικά στον Zak Stevens των Savatage και Trans-Siberian Orchestra, ο όποιος κοσμεί με τη φωνή του το τραγούδι “Acceptance”.
Η μουσική καταβύθιση, πέραν της πενταλογίας, συνεχίζεται με τρία ακόμα τραγούδια. Όχι μόνο ένα, αλλά πολλά βήματα μπροστά με το “The First Step Forward”. Στο “Rumination”, το καταπληκτικό σόλο κιθάρας και η έξοχη χρήση του σαντουριού από τον Γιάννη Γκαβαρδίνα απογειώνουν το κομμάτι ενώ και το “The Final Act” με την παθιασμένη εισαγωγή στο τσέλο που έπαιξε ο Βασίλης Λεμονιάς, μαζί με τα πρόσθετα πλήκτρα του Andrew Complainer προσφέρουν στο όλο αποτέλεσμα. Δεν μπορώ να γνωρίζω τα εναύσματα του βασικού συνθέτη των Fading Echoes, Δημήτρη Στρατίκη (φωνή και μπάσο) ώστε να γράψει αυτό το δίσκο. Είναι τόσο δυνατά και ποικίλα όμως τα συναισθήματα, που τα καθιστούν εμπειρίες ζωής.
Η φωνή του Στρατίκη έχει προσωπικότητα, ενώ οι μουσικές του συνθέσεις δείχνουν έναν άνθρωπο που δεν προσκολλάται στο παρελθόν, αλλά βρίσκεται σε συμφωνία με τη νέα πραγματικότητα. Οι Βασίλης Σάρου (Stormbringer, Human Genom) στο πιάνο και τα πλήκτρα και ο Πέτρος Πρίντεζης (Afterimage, Serpent Lord) στις ηλεκτρικές κιθάρες επιβεβαιώνουν την εκτελεστική τους δεινότητα και στους Fading Echoes, όπως άλλωστε και στις προηγούμενες ή παράλληλες μπάντες που διατηρούν.
Για τους παροικούντες την Ιεροσαλήμ (στην περίπτωση μας το Βόλο) στο “Shadow of Another” συμμετέχουν δύο από τις παλιές καραβάνες της τοπικής (και όχι μόνο) μουσικής σκηνής, ο Δημήτρης Πολίτης (Jim Politis) και ο Νίκος Βελέντζας των ιστορικών Rafferty Rules. Οι μοναδικές μουσικές τους εμπειρίες και η δεξιοτεχνία τους δίνουν σαφώς άλλες προοπτικές στους Fading Echoes, ακόμα και εάν εντάχθηκαν ως guest μουσικοί. Οι κιθάρες των Πρίντεζη- Πολίτη κεντάνε, ενώ ο Nick Vell (Chaostar, Descending, Lucifer’s Child) προσεγγίζει το όλο album με τη δική του μοναδική μαεστρία.
Προσπαθώντας να ορίσουν το “Shadow of Another” μουσικά, οι Fading Echoes πατούν ξεκάθαρα πάνω σε progressive φόρμες. Πιστέψτε με, το album ούτε θα ξεχαστεί ούτε θα λησμονηθεί, καθώς προσφέρει μια μοναδική και καθηλωτική μουσική εμπειρία, προσκαλώντας τους ακροατές να εμβαθύνουν σε σκοτεινά προοδευτικά ηχητικά τοπία.
Από τις prog κορυφές για το 2024, είμαι σίγουρος πως το “Shadow of Another” θα αφήσει ανεξίτηλο το μουσικό του στίγμα.
