Όλοι χρειαζόμαστε λίγο παραπάνω Σουηδικό death metal στη ζωή μας και ευτυχώς υπάρχουν κυκλοφορίες που μας το μοιράζουν με γενναιοδωρία περισσή. Στην περίπτωση όμως του ντεμπούτου των Death League τα πράγματα σοβαρεύουν από λίγο έως πάρα πολύ διότι εδώ έχουμε να κάνουμε απλά με μια γενναιόδωρη προσφορά, αλλά με πραγματικό χαστούκι.
Θα αρχίσω από τους συντελεστές έτσι για να σας βάλω λίγο σε αναμμένα κάρβουνα και να μεγαλώσω λίγο την αγωνία σας, ειδικά αν δεν έχετε ακούσει ακόμα νότα από αυτό εδώ το ντεμπούτο -ναι έχουν βγει δύο singles, ενώ ο δίσκος θα κυκλοφορήσει στις 16 Αυγούστου-.
Astrous (Aenaon, Katavasia) στα φωνητικά, Jim Gaianos (Disharmony, Ephemeral) στις κιθάρες, Βασίλης Λιάκος (Black Fate, Braveride, Innosense) στο μπάσο και Νίκος Τσιντζιλώνης (Black Fate, Thirty Fates) στα τύμπανα (και κάπου εδώ αρχίζω να αναρωτιέμαι “μα καλά, τι παίζει εδώ; όλη η prog σκηνή την Λάρισας βάλθηκε να παίξει Σουηδίλες;”, ε κάπως έτσι).
Ο δίσκος έχει να επιδείξει ένα εξαιρετικό κράμα death metal που είναι ξεκάθαρο ότι κοιτάζει τα διάφορα ρεύματα της Σουηδικής σχολής, το κάνει όμως με μεγάλη μαεστρία. Έτσι εδώ θα ακούσουμε από At the Gates αναφορές που θα πριονίσουν το είναι μας με συνοπτικές διαδικασίες. Θα ακούσουμε όμως και μπόλικη μελωδία που σαφώς και παραπέμπει στην καλή In Flames εποχή (ναι το “The Jesters Race” εννοώ) και όλα αυτά δοσμένα με ένα απίστευτο groove και μια γεμάτη και πεντακάθαρη παραγωγή.
Υπάρχει αρκετή ποικιλία εδώ, σε ρυθμούς, σε θέματα και σε εναλλαγές και για να το πω απλά και λαϊκά ο δίσκος σε κρατάει στην τσίτα. Και αυτό θα το καταλάβεις αμέσως μετά την πρώτη ολοκληρωμένη του ακρόαση όταν θα διαπιστώσεις ότι δεν υπάρχει στιγμή κατά την οποία το υλικό κάνει “κοιλιά”.
Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει και στις κιθάρες, τόσο στα ρυθμικά όσο και στα lead θέματα και μάλιστα να σημειώσω εδώ πως στο “Approaching the Madness” -το αγαπημένο μου κομμάτι του άλμπουμ- υπάρχει ένα εξαιρετικό guitar solo από τον Gus Drax (Suicidal Angels, Sunburst, Black Fate).
Ένα άλλο χαρακτηριστικό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον εδώ είναι το πόσο into the point χρήση έχει γίνει στα πλήκτρα, τα οποία χρωματίζουν το υλικό όπως πρέπει: με σκοτεινά χρώματα. Εξαιρετική δουλειά από τον Θέμη Κ. ο οποίος συμμετέχει ως guest.
Η παραγωγή του άλμπουμ ανήκει στον Νίκο Τσιντζιλώνη -με additional engineering από τον Δημήτρη Καράγκουγκα- και θα τονίσω και πάλι ότι ανεβάζει σε απίστευτο βαθμό τον συνολικό πήχη του υλικού.
Τσέκαρε το δίσκο αν ψάχνεις γενικά για καλό μελωδικό death metal υλικό και θα με θυμηθείς.
