Έχουμε εδώ το ντεμπούτο άλμπουμ των ατμοσφαιρικών black metallers, Dark Affliction, το οποίο κυκλοφορεί από την πολωνική Theogonia Records.
Το σχήμα αποτελεί project του Παναγιώτη Χριστιά και έχει ήδη κυκλοφορήσει το “Dark Affliction” EP το οποίο μπορώ να πω ότι μου είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις και έτσι περίμενα να ακούσω και την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά του σχήματος.
Το άλμπουμ ξεκινά με ένα υπέροχο ακουστικό intro το οποίο στο ξεκίνημα της βασικής του μελωδίας μου θύμισε την αντίστοιχη εισαγωγή του “Taarene” των Νορβηγών. doom metallers, Funeral από το “Tragedies” του 95, γεγονός που ήταν αρκετό για να με προκαταβάλει θετικά για ότι θα άκουγα στη συνέχεια.
Άκουσα εξαιρετικό ατμοσφαιρικό black metal λουσμένο στο.μισισκοτσδο. Ο δημιουργός έχει καταφέρει να ανοίξει ένα τεράστιο πλέγμα σκοτεινών μουσικών αναφορών, από τον γοτθικό μινιμαλισμό μέχρι το dark prog, φροντίζοντας να τις ενσωματώσει στο black metal βασικό κάδρο του με έναν ιδιαίτερα σοφό τρόπο:
Στο πλαίσιο μιας διαδικασίας σχεδόν απόλυτα κυκλικής ως προς την δομή του κάθε κομματιού, τα μελωδικά και ποικιλόμορφα ως προς το ύψος τους θέματα, γίνονται ξεκάθαρες black metal αναπτύξεις για όσο χρειάζεται πριν μεταμορφωθούν ξανά σε parts με διαφορετικό ύφος, μα με την απόλυτη αίσθηση της αρμονίας και της συνοχής. Μια συνεχόμενη εναλλαγή που γίνεται συνύπαρξη δημιουργώντας ένα ολοκληρωμένο σύνολο σε κάθε κομμάτι.
Πραγματικά έχω να πω ένα μεγάλο εύγε διότι τόσο συνθετικά, όσο και ενορχηστρωτικά, η παραπάνω διαδικασία απαιτεί ναι μεν έμπνευση αλλά και σκληρή δουλειά για να αποδώσει τους αναμενόμενους καρπούς.
Σημειώνω επίσης πως παρατηρώ μια τάση προς την μπαρόκ φόρμα σε ένα μεγάλο μέρος από τις μελωδίες που υπάρχουν εδώ ακόμα και στα black metal θέματα, γεγονός που για μένα ανεβάζει τον πηγή του υλικού.
Το άλμπουμ είναι εξαίσιο και λειτουργεί ως ανοιχτή πύλη για κάθε λογής σκοτεινό συναίσθημα. Έχουμε εδώ βαθιά εσωτερική μουσική που μεταφέρει σαν κόρη οφθαλμού το μύνημα του δημιουργού.
Η άρνηση, η μελαγχολία, η θλίψη που γίνεται οργή, η διαπραγμάτευση και η αποδοχή είναι μερικές από τις μούσες τούτου του άλμπουμ: Συναισθήματα, τίτλοι τραγουδιών, ψίθυροι μέσα στο δίσκο ή κάτι άλλο; Ψάξε ακούγοντας. Και θα μάθεις.
Από τα ομορφότερα full lengths που άκουσα τελευταία. Μην το προσπεράσετε.
