Το να γίνεται η επιστροφή σου απαίτηση του κόσμου, να ανασταίνεσαι καλλιτεχνικά από την αγάπη του κοινού και να επανέρχεσαι στη σκηνή και τη δισκογραφία επειδή ποτέ δεν ξεχάστηκες αλλά αντιθέτως, το πέρασμα του χρόνου δυνάμωσε την αξία σου, είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη, η απόλυτη αναγνώριση για έναν μουσικό.
Κι είναι κι η περίπτωση των Συνθετικών.
Οι Συνθετικοί δημιουργήθηκαν το 1985 από τους Αποστόλη «Λοβέρδο» Αυγερινό (σύνθεση, στίχοι, φωνή, κιθάρα), τον Διονύση Αυγερινό (σύνθεση, φωνή, πλήκτρα) και τον Δημοσθένη Τσανέτογλου (computers).
Το πρώτο άλμπουμ τους κυκλοφόρησε το 1990. Η ελληνική synth και new wave σκηνή είχε μόλις κάνει τα πρώτα βήματά της μέσα στη δεκαετία των 80s με πρωτοπόρες μπάντες όπως οι Χωρίς Περιδέραιο, Alive She Died, Magic de Spell και In Trance 95 ενώ στην αυγή της νέας δεκαετίας η εγχώρια ηλεκτρονική μουσική θα γνώριζε επιτέλους την ανταπόκριση από το ευρύτερο κοινό με την καταλυτική παρουσία των Stereo Nova.
Ήταν εποχές κοινωνικής απελευθέρωσης και πειραματισμού, με εντονότερη από ποτέ την επιρροή της διεθνών μουσικών τάσεων· o Κώστας Χαριτοδιπλωμένος είχε ήδη παρουσία στα ευρωπαϊκά charts με το pop single “Lost In The Night” από το αγγλόφωνο “Do It” του 1984 κι ενδεικτικό είναι ότι ο Νίκος Καρβέλας κυκλοφόρησε τότε (1985) το μοναδικό synth-pop άλμπουμ του, κάτω από το όνομα Nick Carr παρότι την ίδια χρονιά κόπηκε επίσης το βινύλιο του για το “Δεν Παντρεύομαι” από την Polydor, ένας ποπ-ροκ με έντονα λαϊκά στοιχεία δίσκος που κλείνει με το τραγούδι “Σοπέν” και τους εξής, χαρακτηριστικούς στίχους:
«Όταν παίζω Σοπέν, όλοι μπράβο μου λεν
εκτός από σένα Ελένη, που ΄σαι μουσικά καθυστερημένη
και στα λαϊκά μόνο κατηρτισμένη
με τον Μαργαρίτη καψουρεμένη
και η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.»
Σε αυτό το χαοτικό μεταίχμιο για τη χώρα μας, μέσα σε μια ρευστή, ρομαντική μα ταυτόχρονα σκληρή και δραστήρια περίοδο αμφισβήτησης, αντίδρασης, επιπολαιότητας μα και τόλμης, το μουσικό ύφος των Συνθετικών, ενταγμένο στο ευρύτερο φάσμα του synth wave μα με ήχο που εσκεμμένα απείχε από τα υπόλοιπα σχήματα της εποχής, δεν βρήκε τελικά ικανοποιητική ανταπόκριση. Το στίγμα της πιο προσωπικής μουσικής έκφρασης του γκρουπ θα χρειαζόταν τριάντα ολόκληρα χρόνια για να (επαν)εκτιμηθεί από το κοινό, σε μια εντελώς διαφορετική βάση θεώρησης κι ακρόασης, μέσα σε ένα γενικότερο ρετρό ρεύμα επιστροφής στο παρελθόν.
«Επιστρέψαμε λόγω του internet…» έχουν πει οι ίδιοι οι Συνθετικοί.
Πράγματι, το 2010, μετά από viral προβολές σε κανάλια κι ασταμάτητο διαδικτυακό air-play, τα τραγούδια των Συνθετικών θα οδηγήσουν τα αδέρφια σε επανασύνδεση. Νέοι άνθρωποι, ακροατές που δεν είχαν καν γεννηθεί όταν οι Συνθετικοί πρωτοέγραφαν μουσική, θα τούς χαρίσουν απίστευτη υποστήριξη κι αγάπη. Στις συναυλίες τους, ένα φαινομενικά ανομοιογενές πλήθος από πάνκισσες και ηλεκτρονικάδες, πολλά πιτσιρίκια μα και κάμποσους μεσήλικες, ροκάδες και γκοθούδες, θα τραγουδούν κάθε στίχο χορεύοντας σαν να μην υπάρχει αύριο!
Ως φυσικό αποτέλεσμα, την ίδια χρονιά θα κυκλοφορήσει το δεύτερό τους άλμπουμ, με τίτλο Προσωπεία–Εφιάλτες με τραγούδια από τις αρχές 90s. Μετά από τρία χρόνια ακολουθούν οι “Ανθρώπινες Ιστορίες”, με ολοκαίνουργιες συνθέσεις, ενώ το 2018 έχει σειρά ο τέταρτος δίσκος, “Την Τρέλα θα Αγγίξω”, και τον Μάρτη του 2020, η “Σκιά του Τρόμου”.
Πέρυσι, μετά από 33 ολόκληρα χρόνια, επανακυκλοφόρησε σε βινύλιο το ομώνυμο ντεμπούτο τους – η ολική επαναφορά της μπάντας είχε πλέον φτάσει στο απόγειό της.
Όμως οι Συνθετικοί δεν επαναπαύτηκαν.
Έτσι, φέτος επανήρθαν με το νέο άλμπουμ τους, “Ξέφυγε”, 11 τραγούδια με ηχοληψία και παραγωγή από τους ίδιους, όπως όλες οι έως τώρα δουλειές τους – από το δικό τους label, Δανάη.
Ο ήχος και το ύφος, γνωστό· μια μίξη new wave και synth pop, με τη χαρακτηριστική minimal έκφραση, τα ιδιαίτερα φωνητικά και την απλή μα άμεση θεματική των στίχων.
Ιδιαίτερη στιγμή στο άλμπουμ αποτελεί το τραγούδι “Επανέρχονται Κάποτε” που κουβαλά ένα ξεχωριστό, κανταδόρικο ήχο – καθόλου παράξενο, δεδομένης της καταγωγής των αδερφών από την Κεφαλλονιά και την πρότερη κυκλοφορία του Ήλεκτρον (2006) το οποίο είχε βασιστεί εξολοκλήρου σε παραδοσιακές φόρμες.
«Και όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο ξεφεύγουμε από όλα αυτά.
Και επανέρχονται κάποτε, στα όνειρα και στη σκέψη μας.
Και σε στίχους, στριμώχνουμε κάποια.»
Δεν λείπουν τα γλυκά χορευτικά κομμάτια, όπως το ιταλοντίσκο αισθητικής “Το Να Να” και το μελωδικό ποπ “Η Αγάπη”, τα πιο σκοτεινά “Μια Ανάσα Είναι Η Ζωή” και Μικρή Ιστορία, μα και τα ορχηστρικά “Κίνηση” και “Άλλος Κόσμος” που κλείνουν ιδανικά το άλμπουμ.
Το “Ξέφυγε” κυκλοφόρησε επίσημα στις 20 Ιουνίου και βρίσκεται ήδη στις ψηφιακές πλατφόρμες.
