11 Φεβρουαρίου 2025
Reviews

Yoth Iria – Blazing Inferno (Edged Circle Productions)

Έχω αφιερώσει αρκετές ακροάσεις στο άλμπουμ δισκογραφικής επιστροφής των Yoth Iria. Σεβαστή ποσότητα χρόνου μόνο και μόνο για να μην προβώ σε βιαστικά συμπεράσματα γράφοντας για πράγματα που ναι μεν έγιναν αντιληπτά από την πρώτη κιόλας ακρόαση, αλλά θα μπορούσαν να είναι ένα αυθόρμητο κύμα ενθουσιασμού και μόνο, και όμως όχι, δεν είναι…

Στην πραγματικότητα το “Blazing Inferno” επιβεβαιώνει μια μεγάλη αλήθεια για τους Yoth Iria, και το πράττει με τον πιο περίτρανο τρόπο: Η μπάντα επιλέγει συνειδητά να βαδίσει το δύσκολο μονοπάτι. Τι εννοώ; Οι Yoth Iria θα μπορούσαν με μεγάλη άνεση και χωρίς ιδιαίτερο κόπο να βασιστούν στο ένδοξο παρελθόν και να μην κοπιάσουν και πολύ. Θα μπορούσαν να ανοίξουν τα παλιά κιτάπια και να βγάλουν ξανά στο προσκήνιο τις παλιές και δοκιμασμένες φόρμουλες, να τις ακολουθήσουν κατά γράμμα και με ασφάλεια και όλα καλά. Και ξέρεις κάτι; Ρουθούνι δεν θα άνοιγε.

Αντί για αυτό οι Yoth Iria επιλέγουν να χτίσουν σιγά σιγά ένα καινούριο ηχητικό ψηφιδωτό, χωρίς να ξεχάσουν το παρελθόν, με τη ματιά τους όμως στραμμένη στο σήμερα, στο τώρα. Σαν τον λύκο που καραδοκεί το θήραμα του. Η παραπάνω διαδικασία, απαιτεί κόπο, σκληρή δουλειά και μια Α πορεία μέσα στο χρόνο. Κατάσταση επίπονη. Είναι πλέον όμως ξεκάθαρο πως οι Yoth Iria επέλεξαν να βουτήξουν στα βαθιά.

Ναι, πορεία μέσα στο χρόνο. Γιατί το επιθυμητό ηχητικό αποτέλεσμα θέλει χρόνο για να χτιστεί και να ωριμάσει. Μπορεί με το πρώτο EP να πήραμε ένα σαφές δείγμα της πορείας που θα ακολουθούσε η μπάντα, μα υπήρχε ακόμα δρόμος μακρύς. Και όσοι είχαμε υπομονή να περιμένουμε, δικαιωθήκαμε με το ντεμπούτο, και εμείς και οι δημιουργοί. Με το “Blazing Inferno” που έρχεται τώρα, οι Yoth Iria είναι ξεκάθαρο πως ολοκληρώνονται ως μπάντα.

Καθοριστικό ρόλο στην ηχητική κατεύθυνση αλλά και στην γενικότερη δυναμική του άλμπουμ έχει παίξει το τρέχων line up του σχήματος με τις νέες προσθήκες: Ο Ρώσος Rustam Shakirzyanov (He) στα φωνητικά και ο Κώστας Παπαδόπουλος (Naberius) στις κιθάρες -με εξαιρετικά leads και solos στο συγκεκριμένο άλμπουμ-. και οι δύο τους εναρμονισμένοι πλήρως με την υπόλοιπη ομάδα, υπηρετώντας πλήρως το Yoth Iria όραμα του Jim Mutilator, το οποίο παραμένει ξεκάθαρο και σαφές και δεν έχει αλλάξει στο ελάχιστο από τη πρώτη μέρα ύπαρξης της μπάντας:

Αναφέρομαι στην εξύψωση της 90’ς ελληνικής black metal κληρονομιάς και στην παρουσίασή της μέσα από μια σύγχρονη extreme ηχητική κατεύθυνση. Ναι, οι Yoth Iria είναι μια μπάντα του σήμερα και το “Blazing Inferno” είναι ότι πιο άρτιο και ολοκληρωμένο μας έχει παρουσιάσει ως τώρα το σχήμα.

Η σύνδεση με το παρελθόν έχει σαν επίκεντρο την αίγλη της σκοτεινής μελωδικότητας του Triarchy of the Lost Lovers των Rotting Christ -τα είπαμε και στο review του We Call Upon the Elements single-. Φυσικά ο προσεκτικός ακροατής θα εντοπίσει μια γενικότερη 90’ς black metal αύρα στο υλικό. Αναμενόμενο άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πίσω από τους Yoth Iria βρίσκεται ο άνθρωπος που διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό την ταυτότητα του 90’ς ελληνικού black metal ήχου.

Το στοιχείο όμως που πραγματικά κερδίζει της εντυπώσεις είναι η ωμή επιθετικότητα του υλικού, η οποία οφείλεται σε ένα μεγάλο βαθμό στις σύγχρονες black metal κατευθύνσεις που δίνουν στα κομμάτια την ολοκληρωμένη μορφή τους. Στο σημείο αυτό ας δώσουμε ένα εύσημο παραπάνω στο καταιγιστικό drumming του Βασίλη Σταυριανίδη που κάνει τα κομμάτια να δείχνουν πραγματικά τα δόντια τους.

Μελωδία από το παρελθόν, επιθετικότητα από το παρόν και μια άκρως μυστικιστική ατμόσφαιρα που καθηλώνει. Αυτοί είναι οι τρεις βασικοί πυλώνες του νέου Yoth Iria άλμπουμ.

Εξαιρετικό το riffing που θα ακούσουμε εδώ, είτε έχουμε να κάνουμε με το πιο heavy metal φόρμα που προσεγγίζεται με 90’ς black metal λογική, είτε έχουμε να κάνουμε με τα πιο ψυχρά και επιθετικά θέματα που μας πάνε στο σήμερα. Ας μην ξεχνάμε και τον κρυμμένο άσσο στον μανίκι της μπάντας που ακούει στο όνομα Nικόλας Περλεπέ, ο οποίος αφήνει τη κιθαριστική σφραγίδα του στο “Blazing Inferno”.

Αυτό που θέλω επίσης να παρατηρήσω είναι πως το υλικό βγάζει μεταξύ άλλων και ένα έντονο συναυλιακό vibe. Ακούω τα κομμάτια του δίσκου και πραγματικά τα φέρνω στο μυαλό μου εκτελεσμένα ζωντανά. Είναι τέτοια η στόφα των κομματιών που το σανίδι είναι μάλλον ο φυσικός τους χώρος.

Πάρα πολύ θετική εντύπωση μου έκανε και η παραγωγή του άλμπουμ η οποία αναδεικνύει την ωμή δύναμη του υλικού. Πραγματικά από τις καλύτερες black metal παραγωγές που άκουσα τελευταία.

Δεν έχω να γράψω τίποτα παραπάνω για την συγκεκριμένη κυκλοφορία, έχουμε να κάνουμε με ένα πληρέστατο για το είδος του full length με την ψαλίδα του να ανοίγει από τους Rotting Christ, τους Tatir και τους Darkest Oath μέχρι τους Tableau Mort και τους Wolves in the Throne Room. Το “Blazing Inferno” θα αφήσει ικανοποιημένους τόσο τους οπαδούς των Yoth Iria αλλά και αυτούς που ψάχνουν γενικά για καλοπαιγμένο και ποιοτικό black metal υλικό.