Χρειαζόμαστε κομμάτια σαν το Rise, ξεκάθαρα, λαμπερά, με δύναμη και μελωδία ώστε να ερχόμαστε σε ανάταση ψυχική, συνειδητοποιώντας πως υπάρχουν ακόμα μπάντες που μπορούν να παντρέψουν το κλασσικό μελωδικό heavy metal με το hard rock και να το κάνουν με μαεστρία. Όλα τα εύσημα να δοθούν παρακαλώ στους Αθηναίους Wildfire.
Η μελωδία τίθεται ως ζητούμενο και μπαίνει ως προτεραιότητα στη συγκεκριμένη σύνθεση που βγαίνει μπροστά με εξαιρετικές δισολίες αλλά και επίσης εξαιρετικές και καλογραμμένες φωνητικές γραμμές. Αναφέρομαι σε αυτά τα δύο στοιχεία γιατί δίνουν στο κομμάτι τον χαρακτήρα του.
Θα μείνω λίγο ακόμα στη φωνή για να υπογραμμίσω την εξαίσια χροιά της που ανεβάζει το επίπεδο του τραγουδιού κατά πολύ δίνοντας του άλλο αέρα. Σωστές εναλλαγές, δουλεμένη προφορά και όλα όπως πρέπει.
Το bridge πριν το ρεφραίν είναι για μένα το δυνατότερο σημείο του κομματιού με τις δευτέρες φωνές να χρωματίζουν και να μας οδηγούν σταδιακά στο πομπώδες chorus.
Το κομμάτι είναι επίσης πολύ σωστά ενορχηστρώμενο με ουσιώδη παρουσία των πλήκτρων που εμπλουτίζουν εύστοχα τα ρυθμικά μέρη.
Ωραία δουλειά έχει γίνει και στην παραγωγή, η οποία βοηθάει το τραγούδι να αναπνεύσει.
Περιμένω ολόκληρο το άλμπουμ (Rise ο τίτλος του, κυκλοφορεί στις 7 Μαρτίου) και τότε σίγουρα θα πούμε πολλά περισσότερα.
