Οι SepticFlesh αποτελούν πλέον ίσως την κορυφαία symphonic death m
etal μπάντα του σύμπαντος. Εδώ και πολλά χρόνια οι απανταχού φίλοι του ιδιώματος τους προσκυνάνε σαν διαστρικούς θεούς!
Μια μέρα μετά την μεγαλειώδη εμφάνιση τους με μια 200μελη συμφωνική ορχήστρα /χορωδία στο Μεξικό, η μπάντα έδωσε σε ψηφιακή κυκλοφορία ένα νέο EP, αποτελούμενο από δύο νέα τραγούδια και δύο ορχηστρική συνθέσεις.
Το EP θα κυκλοφορήσει και σε φυσική μορφή στις 14 Μαρτίου!
Amphibians λοιπόν ο τίτλος του EP, τίτλος που φέρει και το πρώτο κομμάτι. Το πρώτο κομμάτι που νομίζω ότι ακολουθεί μια διαφορετική δομή από ότι μας έχουν συνηθίσει οι Flesh στα τελευταία τους album. Ένα κομμάτι όπου τα συμφωνικά στοιχεία είναι εκεί μεν, αλλά πρωταγωνιστές είναι ο πολεμικός ρυθμός των τυμπάνων αλλά και οι επιθετικές κιθάρες.
Εκπληκτικός και ο τρόπος που ξεκινάει το τραγούδι με την Fany Melfi να ψιθυρίζει τους στίχους μέχρι ο Seth να πάρει τα ινία. Φοβερή προσθήκη και τα γυναικεία φωνητικά που δίνουν μια απόκοσμη λάμψη στο τραγούδι!
Θεματολογικά το Amphibians κινείται γύρω από τις δοξασίες της Αφρικανικής φυλής Dogon, οπού δεσπόζει ο Amma ο θεός-δημιουργός που έπλασε τον κόσμο, όμως κάτι πήγε στραβά και υπήρξε ανισορροπία στην τάξη του σύμπαντος. Για να διορθώσει αυτή την ατέλεια, δημιούργησε ένα ζεύγος κοσμικών δίδυμων οντοτήτων που είχαν θεϊκές ιδιότητες. Ένας από τους δίδυμους (που συνδέεται με την αρχή του χάους) αποστάτησε, προκαλώντας ανισορροπία στην κοσμική αρμονία. Για να αποκαταστήσει την τάξη, ο Amma έστειλε τους Nommo, τα ιερά υδρόβια όντα, που έφεραν γνώση και ισορροπία στη Γη.
Γενικά το Amphibians είναι ένα κομμάτι που προσθέτει νέα στοιχεία στην συνθετική παλέτα της μπάντας, διατηρώντας όμως όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον ήχο τους από την επανασύνδεση και μετά.
Το The Experiment ακολουθεί τα πιο γνώριμα μονοπάτια της μπάντας με ένα επιβλητικό ορχηστρικό κρεσέντο να ντύνει το κομμάτι καθόλη του την διάρκεια. Σε αυτό το κομμάτι δεν ακούμε καθόλου καθαρά φωνητικά, ενώ και οι ταχύτητες είναι χαμηλότερες, αν και εδώ δεν λείπει το ανελέητο blastαρισμα.
Ιδιαίτερη τραγικότητα δίνει το σόλο με πνευστό στο τελευταίο μέρος του κομματιού που δένει άψογα με την θεματολογία του τραγουδιού που έχει να κάνει με το περίφημο Πείραμα του Συμπεριφορικού Βάλτου (Behavioral Sink) του John B. Calhoun, γνωστό ως “Πείραμα της Ποντικο-ουτοπίας” (Rat Utopia Experiment)
Όσον αφορά τα 2 ορχηστρικά τραγούδια το History Repeats Itself αποτελεί μια μίξη του κυρίως θέματος του Neuromancer με χορωδιακά φωνητικά, ενώ έχουμε και την εκδοχή του The Experiment μόνο με την παρουσία ορχήστρας.
Φυσικά από θέμα παραγωγής και ενορχήστρωσης, το EP κινείται σε πολύ υψηλά επίπεδα, όπως μας έχουν κακομάθει άλλωστε!
Γενικά μπορώ να πω ότι έγινε εξαιρετική δουλειά από την μπάντα! Όλα τα στοιχεία που μας κάνουν να τους αγαπάμε είναι εκεί! Συνθετικό μεγαλείο, απόκοσμη ατμόσφαιρα και στιχουργικό βάθος!
