Οι Planet of Zeus επιστρέφουν.
Πέρασαν πέντε χρόνια από την τελευταία δισκογραφική δουλειά τους, “Faith in Physics”, ένα άλμπουμ που σε έναν καινούργιο, για γενναίους, κόσμο, μετά από την πανδημία που εδραίωσε γρήγορα μια παγκόσμια δυστοπία, με τη ζωή μας μέσα στις ζωές των άλλων, όνειρα πέρα από τα περιθώρια κι εμπειρίες μη πραγματικές, φαντάζει σχεδόν προφητικό.
Τί μάς περιμένει μετά απ’ όλα αυτά;
Φυσικά, το “Afterilfe”.
Η μετά θάνατον ζωή.
Παράδεισος ή Κόλαση;
Μια ζωή ίδια με θάνατο, μια ζωή θανατηφόρα. Ή μήπως, ο θάνατος για μια ζωή αλλιώτικη;
Γιατί και πώς υπάρχουμε; Έπειτα, τί;
Ανεξάρτητα το πόσο μακριά η ανθρωπότητα κι η τεχνολογία έχουν φτάσει, χέρι-χέρι πια, τα αιώνια ερωτήματα παραμένουν. Κι αυτός ο δίσκος, ανάμεσα στις τόσες απαντήσεις, δίνει και τη δική του, για τούτη την παράδοξη ομορφιά και κατάρα της ανθρώπινης υπόστασης.
Ένας πρώτος κύκλος είχε ήδη ολοκληρωθεί για το συγκρότημα, με το κλείσιμο μιας δεκαετίας δισκογραφικής παρουσίας και την κυκλοφορία του επικού ζωντανού άλμπουμ, “Live in Athens” (2018).
Το “Faith in Physics” ήταν μια μικρή στροφή για μια κατεύθυνση της μπάντας σε λιγότερο ωμό stoner ήχο σε κάτι πιο μπλεγμένο ψυχεδελικά, ανυποχώρητα αγριεμένο κι επικίνδυνο, αλλά με έναν τρόπο που έβαζε περισσότερα μυαλά παρά μπράτσα στο παιχνίδι. Κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο στους στίχους, πραγμάτευση της ψηφιακής εποχής μέσα από εσωτερισμό, θεολογία και την αποκήρυξη της ψευδο-επανάστασης. Λιγότερη σκληράδα μα περισσότερη σκόνη στις κιθάρες, πιο περίτεχνα μοτίβα στις φωνητικές γραμμές και μια κατάθεση ψυχής με το τόσο ξεχωριστό και πολλά υποσχόμενο “King of Circus” στο τέλος του tracklist.
Εκεί μάς είχαν αφήσει, οι Planet of Zeus, και από εκεί μάς ξαναπαίρνουν μαζί τους στο “Afterlife”, για ένα νέο ταξίδι, το οποίο μετά από καλοπαιγμένο groove και riffing κοπάνημα, μέσα από ένα αναθεωρητικό, καλειδοσκοπικό ξεσάλωμα ηχητικού μίγματος των Valley of the Sun, Mastodon και Clutch, μάς οδηγεί ξανά σε ένα απίστευτο εσχατολογικό φίνις, με το εκπληκτικό “State of Non–Existence”.
Περάσαμε από οκτώ πολύμορφα τραγούδια, μέσα από το βρώμικο ροκενρόλλ αλά MC5 του “Let’s Call It Even”, την κιθαριστική dirge φρεσκάδα του “The Vixen”, ακόμη κι από τους grunge υπαινιγμούς του “The Song You Misunderstand”, για να καταλήξουμε σε αυτό το doom αισθητικής διαμάντι που απλώς επιβεβαιώνει ότι οι Planet of Zeus μπορούν και παίζουν πλέον οτιδήποτε τούς εκφράζει καλύτερα.
Οι Αθηναίοι ανακοίνωσαν ήδη τα πλάνα τους για τις επερχόμενες ζωντανές εμφανίσεις τους όπου θα παρουσιάσουν το νέο, έκτο στούντιο άλμπουμ τους – όσοι πιστοί στη Φυσική κι όχι μόνο, μα κι όλοι οι δύσπιστοι κι άπιστοι του κόσμου, ας προσέλθουν!
Το “Afterlife” κυκλοφόρησε ανεξάρτητο, στις 11 Οκτωβρίου, σε έκδοση περιορισμένων αντιτύπων βινυλίου.
