Είναι γεγονός πως η ντόπια thrash σκηνή έχει να επιδείξει θαυμαστά δείγματα γραφής τα τελευταία χρόνια, με τον πήχη να ανεβαίνει σταθερά και οι ποιοτικές κυκλοφορίες να διαδέχονται η μια την άλλη. Γράφω όλα τα παραπάνω ακούγοντας -για πολλοστή φορά- το εξαίρετο ντεμπούτο των Αθηναίων Off Section.
Ταχύτατο σφιχτοδεμένο riffing, φωνητικά στα όρια της τρέλας, blazing leads και solos, είναι τα πρώτα στοιχεία που θα αντιληφθεί ο ακροατής. Η μπάντα όμως δεν σταματά στο βασικό thrash κάδρο μιας και ενσωματώνει στον ήχο της με πανέξυπνο τρόπο και αρκετά death metal στοιχεία, ενώ ο προσεκτικός ακροατής θα εντοπίσει ακόμα και κάποιες black metal αναφορές.
Όλα τα παραπάνω είναι στημένα σε ένα άρτια ισορροπημένο πλαίσιο, πράγμα που σημαίνει πως το υλικό “γράφει” με την πρώτη κιόλας ακρόαση. Το σχήμα έχει δώσει μεγάλη προσοχή στις δομές των κομματιών με αποτέλεσμα ο δίσκος να “κυλάει νεράκι” που λένε και στο χωριό μου: Οι εναλλαγές μεταξύ γρήγορου – στακάτου riffing και mid tempo parts -στα οποία η μπάντα βγάζει συνήθως σε πρώτο πλάνο τις death metal αρετές της-, γίνονται βασικό trademark στο άλμπουμ.
Οι βουτιές στο πρώιμο σκότος των Sepultura και των Kreator με κομματάρες αποσυνθετικού μίσους όπως το Illusional Peace ανεβάζουν την αξία του άλμπουμ ακόμα περισσότερο: Ακούστε πως φτύνει ο τραγουδιστής τη φράση “Illusion Peace”, ακούστε το βασικό πρώτο riff πίσω από το σόλο και την κραυγή που ακολουθεί και ελάτε να μιλήσουμε πάλι για thrash, ναι;
Δεν έχω να προσθέσω κάτι παραπάνω. Να ασχοληθείτε οπωσδήποτε με το άλμπουμ και δεν θα χάσετε.