Αν ολόκληρο το επερχόμενο The Illuminant των Lucifer’s Child διακατέχεται από την φλόγα ετούτου του πρώτου single τότε πραγματικά θα έχουμε να κάνουμε με έναν black metal δίσκο που θα μας απασχολήσει για καιρό.
Το Antichrist είναι ένας μαύρος χείμαρρος, ένα ξεκάθαρο statement, ένα κάλεσμα, που σηματοδοτεί την επιστροφή μιας μπάντας που θέλει να αφήσει στίγμα βαθύ και ανεξίτηλο.
Θέλω να ξεκινήσω να αναφέρομαι στο κομμάτι ξεκινώντας λίγο… ανάποδα μιας και αυτό που με συγκλόνισε περισσότερο ήταν ο μεγαλειώδης επίλογος του. Ένα βύθισμα σε μια σκοτεινή δίνη, μια έρπουσα απειλή. μια προειδοποίηση…
Ως προς το γενικότερο του installment γενικά και ως προς την φωνητική προσέγγιση ειδικά, το single παραπέμπει σε έναν σεβαστό βαθμό στους ύστερους Varathron και ειδικά στο The Crimson Temple, κάτι που φυσικά μόνο ως θετικό γεγονός μπορεί να καταγραφεί. Από την άλλη θα ήταν δίκαιο να τονίσω για μια ακόμα φορά πως εδώ δεν έχουμε ούτε στείρα αντιγραφή, ούτε ακόμα και αυτή την ευθεία απόδοση επιρροών που πολλές φορές συμβαίνει στα πλαίσια του οίστρου και της έμπνευσης: Έχει αναπτυχθεί τα τελευταία 10 με 15 χρόνια ένα καινούριο ηχητικό χρίσμα μέσα σε ένα κύκλο Ελληνικών black metal σχημάτων που όλο και μεγαλώνει. Υπάρχουν βασικές αισθητικές σταθερές που η κάθε μπάντα τις εκλαμβάνει ως βασικές αναφορές και τις μετουσιώνει μέσα από το δικό της πρίσμα. Η νέα εποχή του Ελληνικού black metal ήχου; Ναι.
Οι Lucifer’s Child στο Antichrist ακούγονται σε απίστευτη φόρμα, βγάζοντας μπροστά όλα εκείνα τα στοιχεία που τους χαρακτηρίζουν: Το απόκοσμο riffing, τις δίχως ήλιο μελωδίες, τα φωνητικά από την ίδια την κόλαση.
Θα πούμε πολλά περισσότερα όταν θα ασχοληθούμε με το άλμπουμ συνολικά.
