Σάββατο απόγευμα και στο τέλμα ενός ηλιόλουστου απογεύματος,βρεθήκαμε έξω από Eightball club, το οποίο το συζητάμε δίχως γιατί, μα όχι άδικα, στα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης, στημένοι σε μια ουρά που όλο και μεγάλωνε, προμηνύοντας, ότι πολύς κόσμος θα τιμήσει δύο από τις πιο αξιόλογες μπάντες της ελληνικής σκηνής.
Τους βετεράνους Aherusia, με παρουσία περισσότερη των 25 χρόνων στην σκηνή και τους ανερχόμενους Khirki, στην επιστροφή τους στην νύμφη του βορρά, μετά την προ 9 μηνών εμφάνιση τους ως supporting act στους Rotting Christ (δείτε εδώ λεπτομέρειες), αυτή την φορά ως headliners.
Οι πόρτες άνοιξαν με μια κάποια καθυστέρηση και λίγο πριν τις 21:30 οι Aherusia ανεβαίνουν στην σκηνή. Η μπάντα εμφανίστηκε ως εξάδα, έχοντας 3 κιθάρες, ενώ στο μπάσο ήταν ο παλιός γνώριμος Δημήτρη Ρουβέλας, o οποίος ηχογραφούσε και έπαιζε τύμπανα μέχρι πρότινος και αν μη τι άλλο η παρουσία του ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, έστω και από άλλο πόστο! Από το σχήμα απουσίαζαν τα πνευστά, ωστόσο η μπάντα με την απόδοση της κάλυψε το κενό και με το παραπάνω! Στην μια ώρα που διήρκησε η εμφάνισή τους, οι Aherusia έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, παραδίδοντας μας μια από τις καλύτερες εμφανίσεις τους! Παίξανε όλο τον (εξαιρετικό) Βάκχο και δυο τραγούδια από τον Προμηθέα.
Εκτελεστικά η μπάντα ήταν άψογη, αφού οι μουσικοί που απαρτίζουν την μπάντα είναι φοβεροί. Έτσι απολαύσαμε τους Δημήτρη Ιωακείμογλου και Δημήτρη Χαραμή στις κιθάρες να δίνουν ρέστα μαζί με τον Γιώργο Μελά, ενώ εξαιρετικός για μία ακόμη φορά ήταν ο Tho στα τύμπανα, φτιάχνοντας με τον Δημήτρη Ρουβέλα ένα στιβαρό rhythm section.
Δυνατό σημείο της εμφάνισης, τουλάχιστον κατά την προσωπική μου άποψη, ήταν οι ερμηνείες των τραγουδιστών. Κατ’ αρχάς είδαμε την καλύτερη εμφάνιση της Ιόνης Μοσχοβάκου! Εκπληκτικές ερμηνείες και νομίζω ότι η συμμετοχή της στις κορυφαίες του χορού της θεατρικής παράστασης Ικέτιδες του Αισχύλου το καλοκαίρι, της έδωσε μια επιπλέον αυτοπεποίθηση και μια μυστηριακή θεατρικότητα που ξεκλείδωσε ακόμη περισσότερο την χαρισματική φωνή της.
Για τον Γιώργο Μελά, μπορώ να πω ότι κάθε φορά που τον βλέπω, εντυπωσιάζομαι όλο και περισσότερο με την δουλειά που έχει κάνει στον τομέα των καθαρών φωνητικών. Επικοινωνιακός και αιχμηρός, αποτελεί την αιχμή του δόρατος των Aherusia, κοινωνώντας το όραμα και τις αξίες που πρεσβεύει ως άνθρωπος, έχοντας ως μέσον τους Aherusia! Κοινώς μια εξαιρετική εμφάνιση!
Το ρολόι έδειχνε 10:30, όταν οι Khirki ανέβηκαν στην σκηνή και ταρακούνησαν συθέμελα το Eightball, σε ένα full χορταστικότατο headline set το οποίο διήρκεσε περισσότερο από μιάμιση ώρα.
Όταν έχεις κυκλοφορήσει ένα εξαιρετικό διαμάντι σαν τον Κυκεώνα (δείτε εδώ) ως δεύτερη μόλις κυκλοφορία σου, έχεις δημιουργήσει προσδοκίες για μεγάλα πράγματα. Προσδοκίες που οι Khirki κατάφεραν εύκολα να τις ξεπεράσουν, αφού το power τρίο εμφανίστηκε με απίστευτη άνεση, αυτοπεποίθηση και εκτελεστική δεινότητα, οδηγώντας το κοινό από κάτω σε ένα ασταμάτητο παραλήρημα. Ειλικρινά ο κόσμος από κάτω δεν σταμάτησε να χορεύει, να κοπανιέται και να δημιουργεί pit σχεδόν στο σύνολο της εμφάνισης της μπάντας.
Αν ήθελα να κρατήσω κάτι από την εμφάνιση των Khirki χθες θα ήταν τα χαμόγελα τους επί της σκηνής. Μια μπάντα από νέα παιδιά που απολαμβάνει την κάθε νότα, την κάθε στιγμή της στο σανίδι. Πραγματικά δεν χορταίνεις (σ.σ. εγώ δεν χορταίνω γενικά) να τους βλέπεις στην σκηνή, να μοιράζουν απλόχερα θετικά vibes προς το κοινό.
Η μπάντα έπαιξε σχεδόν τα πάντα από τους δύο δίσκους της, ικανοποιώντας και τον πιο απαιτητικό οπαδό τους. Εκτελεστικά άρτιοι με τον Δήμο Ιωάννου να κάνει υπέροχα πράγματα με την κιθάρα του, κατατροπώνοντας μας πότε με ισοπεδωτικά riffs, πότε με μοναδικά leads, πότε με πεντατονικά γυρίσματα, blues καταβολές και ονειρικά αρπίσματα. Στα φωνητικά ήταν εξίσου δυναμικός και άνετος με μεστές και παθιασμένες ερμηνείες. Από κοντά και ο Ορέστης Κατσαρός με ένα μπάσο που έβγαζε ένα ήχο που το βαρυτικό του πεδίο σε ρουφούσε σαν μαύρη τρύπα, γέμιζε τον ήχο και έκανε και τα δικά του κόλπα βάζοντας και την δικιά του υπογραφή σε αυτή την μαγική εμφάνιση. Τέλος, πίσω από τα τύμπανα ο Ορέστης Μαύρος έδινε έναν οργιαστικό ρυθμό, ταρακουνώντας τα σωθικά μας!
Γενικά γίναμε μάρτυρες μια μπάντας η οποία βρίσκεται στην ακμή της και έχει όλα τα φόντα να πάει πολύ μπροστά και να κάνει ακόμη μεγαλύτερα πράγματα.
Ο ήχος ήταν για άλλη μια φορά πολύ καλός. Ο κόσμος γέμισε το venue και πέρασε υπέροχα μη σταματώντας να τραγουδάει και να χορεύει, ενώ και το merch ήταν ικανοποιητικά πλούσιο.
Εν κατακλείδι, άλλη μια βραδιά που ανέδειξε τα άλματα που έχει κάνει η Ελληνική σκηνή και το σημαντικότερο είναι ότι ο κόσμος έχει αρχίσει να το αντιλαμβάνεται αυτό, στηρίζοντας την προσπάθεια!
