Ομολογώ πως A N.G.S.T. το τέταρτο single από το επερχόμενο Birth of Malice, το νέο full length των Destruction, με έπιασε και λίγο στον ύπνο.
Γιατί κύριε Παπαδάκη; Σας ακούω να ρωτάτε. Γιατί ενώ έχουμε να κάνουμε κατά βάση με ένα mid tempo κομμάτι, η δυναμική που βγάζει είναι τόσο μεγάλη που μετά από την πρώτη κιόλας ακρόαση νιώθεις ότι έχουν περάσει από επάνω σου εκατό οδοστρωτήρες. Και λίγους λέω.
Το χαρακτηριστικό riffing ξυράφι που είναι το σήμα κατατεθέν των Γερμανών δεκαετίες τώρα, έχει και εδώ την τιμητική του. Ειδικά μετά το δεύτερο μισό του κομματιού οι κιθάρες μπαίνουν με άνεση στην κατηγορία lethal weapon. Ακούστε ακριβώς μετά το τρίτο λεπτό το riff που σκάει σε double time μαζί το ουρλιαχτό του Schmier και ελάτε να τα ξαναπούμε.
Αυτή ακριβώς η υστερική ερμηνεία του Schmier είναι που απογειώνει το κομμάτι κάνοντας το να ακούγεται σαν ένα θανατικό τελεσίγραφο.
Είναι πραγματικά απορίας άξιο το ποσό αριστοτεχνικά βγάζει προς τα έξω η μπάντα τα κιθαριστικά της θέματα, δίνοντας έμφαση στο ρυθμό και αφήνοντας τα φωνητικά απλά να κυριαρχήσουν.
Το κομμάτι δεν είναι δυναμίτης όχι. Είναι μια νάρκη που αν την πατήσεις πας χαμένος.
