Oι Αθηναίοι Damon Systema δημιουργήθηκαν πίσω στο 2009 από τον Άκη Πάστρα, όμως μπήκαν “στον πάγο” λόγω υποχρεώσεων του με τους εξαιρετικούς Dexter Ward.
Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν όμως, η πανδημία του Covid εκτός από τα πολλά αρνητικά που μας άφησε στο πέρασμά της και στα οποία δεν μας ενδιαφέρει να αναφερθούμε ούτε και να θυμόμαστε, έκανε και ένα τεράστιο καλό στην αγαπημένη μας μουσική. Έβαλε τους μουσικούς/καλλιτέχνες -εξαιτίας του άπλετου χρόνου που υπήρχε- στο “τρυπάκι” να ασχοληθούν και πάλι με την δημιουργία μουσικής και να επαναφέρουν από συρτάρια, σημειωματάρια κτλ… ξεχασμένες ιδέες και σκέψεις. Μια τέτοια περίπτωση είναι και οι Damon Systema, οι οποίοι εν μέσω πανδημίας ξεκίνησαν να δημιουργούν το ντεμπούτο άλμπουμ τους με τίτλο “Ate” το οποίο κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό σε μορφή digipack cd από την Theogonia records. Νωρίτερα είχαν κυκλοφορήσει και τα singles “Harvest of Tears” και “Ate” (στο οποίο έγινε και επίσημο videoclip) για να προϊδεάσουν τον ακροατή για το τί πρόκειται να ακολουθήσει αλλά να κάνουν μία πρώτη γνωριμία με τους Έλληνες οπαδούς.
Κάπως έτσι λοιπόν η ιστορία και η μοίρα έφερε στο δρόμο μας το ντεμπούτο των Damon Systema το οποίο τιτλοφορείται “Ate” και όπως μπορεί εύκολα να καταλάβει κάποιος βασίζεται στην ελληνική μυθολογία και στο τετράπτυχο Υβρις, Άτη, Νέμεσις και Τίσις όροι οι οποίοι και καθιερώθηκαν στην Αρχαία Ελλάδα και είχαν συγκεκριμένη έννοια και ρόλο στην καθημερινότητα . Αντιπροσώπευαν με λίγα λόγια την υπερβολική αλαζονεία (‘Υβρις) απέναντι στους νόμους αλλά και στους Θεούς. Η Ύβρις προκαλούσε την επέμβαση των θεών και κυρίως του Δία ο οποίος θόλωνε το μυαλό του υβριστή έστελνε δηλαδή την Άτη και τον ανάγκαζε παρά τη θέληση του να διαπράξει μία πολύ μεγαλύτερη ανοησία. Αυτή η πράξη προκαλούσε ακόμα περισσότερο τους Θεούς οι οποίοι τιμωρούσαν αυτό το άτομο με οργή και εκδίκηση (Νέμεσις), η οποία αναπόφευκτα έφερνε την Τίσις, την συντριβή δηλαδή και την ολοκληρωτική καταστροφή του ατόμου αυτού.
Το “Ate” λοιπόν αποτελεί μία μεταφορά της κατάστασης που αναφέραμε παραπάνω αποδίδοντας την στην σύγχρονη πραγματικότητα και καθημερινότητα και στο πως ένα άτομο εξερευνώντας τον εσωτερικό του εαυτό μπορεί είτε να λυτρωθεί είτε να αυτοκαταστραφεί από τις προσωπικές του επιλογές.
Στα σχεδόν 44 λεπτά διάρκειας του “Ate” και στις έξι συνολικά συνθέσεις που περιλαμβάνει o ακροατής θα ακούσει μελωδικό death / doom metal στο οποίο παρεμβάλλονται ανά διαστήματα τα γυναικεία φωνητικά από τη Ρούμπι Μπουζιώτη τα οποία προσθέτουν μία εξαιρετική αρμονία και ακόμα πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα στο συνολικό αποτέλεσμα.
Οι ήρεμες μελωδίες του εναρκτήριου Moirae σε βάζουν σιγά σιγά στο κλίμα για τι θα ακολουθήσει. Το ξέσπασμα είναι αναμενόμενο και το δεύτερο κομμάτι του δίσκου Lady Discordia δίνει το ρυθμό με τα καταιγιστικά τύμπανα, τα γυναικεία αλλά και τα brutal φωνητικά από τον Νίκο Βλαχάκη.
Συνέχεια δίνεται με το “Harvest of Tears” το οποίο στιχουργικά βασίζεται στους Πέρσες του Αισχύλου και αναφέρεται στις καταστροφικές συνέπειες της Υβρεως. Mid tempo ρυθμοί στις κιθάρες και γρήγορα τύμπανα (από τον Γιώργο M.) συνθέτουν το σκηνικό για να δώσουν τη σκυτάλη στο ομότιτλο κομμάτι του δίσκου “Ate”, το οποίο μουσικά κινείται στα ίδια μονοπάτια με τα προηγούμενα συνεχίζοντας να κρατάει το ενδιαφέρον του ακροατή αμείωτο για το επόμενο.
Προτελευταίο κομμάτι του άλμπουμ είναι το “Adrasteia” στο οποίο οι κιθάρες παίρνουν φωτιά με τα διαδοχικά riffs και solos να συνεπαίρνουν τη σκέψη του ακροατή και να τον κάνουν κομμάτι της όλης διαδικασίας.
Το ATE ρίχνει αυλαία με το “Poenas Dare” το οποίο αποτελεί και την προσωπικά αγαπημένη μου στιγμή του άλμπουμ με τα brutal και γυναικεία φωνητικά , τα καταιγιστικά τύμπανα και τα μελωδικά κιθαριστικά μέρη να δημιουργούν ένα απόλυτα αρμονικό αλλά και σκοτεινό σκηνικό.
Συνοψίζοντας, oι Damon Systema με την κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ τους έθεσαν πάρα πολύ ψηλά τον πήχη και ευχή όλων μας είναι να μην ξαναμπούν στο “ψυγείο” όπως στο παρελθόν αλλά αντίθετα να μπουν στη διαδικασία της δημιουργίας της επόμενης δισκογραφικής τους προσπάθειας.
Αν είστε φαν των Tiamat, των πρώιμων Paradise Lost αλλά και των δικών μας Septic Flesh τότε το “Ate” αποτελεί ένα άλμπουμ που χρήζει δίχως την παραμικρή αμφιβολία της προσοχής σας.
