Η πρόσφατη ενασχόληση μου με το GoldenRules.gr είχε στις μουσικές μου επιλογές διπλή επίδραση. Η πρώτη αφορά την, ούτως ή άλλως, εκτεταμένη ενασχόληση με την αγαπημένη μου ελληνική σκηνή και η δεύτερη έχει να κάνει με το γεγονός ότι μου συστήθηκαν συγκροτήματα που δυστυχώς μέχρι πρόσφατα αγνοούσα ότι δισκογραφούσαν. Επειδή μάλιστα οι δημιουργοί του GoldenRules.gr γνωρίζουν την αγάπη μου για το progressive, προσπαθούν να μου κεντρίσουν το ενδιαφέρον, προτείνοντάς μου για παρουσίαση συγκροτήματα που είναι σίγουροι πως θα με ενθουσιάσουν. Να είστε σίγουροι πως το “Demo” των Corrupted Symmetry δεν αποτελεί εξαίρεση.
Παρατήρηση πρώτη σε ότι αφορά τους Corrupted Symmetry, όπου διαπιστώνω πως δε δισκογραφούν σε κάποια εταιρεία. Κύριοι των εταιρειών σας ερωτώ, έχετε ακούσει σε πολλά prog συγκροτήματα τόση λυρικότητα; Σας ερωτώ επίσης εάν έχετε ακούσει πρόσφατα τόσο καλαίσθητες μελωδίες, εναρμονισμένες με την prog αισθητική, που να είναι ταυτόχρονα τόσο κολλητικές όσο και ευκολομνημόνευτες; Δεν περιμένω απάντηση, θα απαντήσω εγώ για σας.
Άκουσα το “Demo” των Corrupted Symmetry πολλές φορές. Από τη μία για να εμπεδώσω τί ακούω και από την άλλη γιατί είναι τόσο καλό, που πραγματικά αξίζει το χρόνο που του αφιερώνεις. Από την εισαγωγή με το “Omen”, έως και το κλείσιμό του με το “Afterword”, οι Corrupted Symmetry παραδίδουν μαθήματα prog metal λυρικότητας. Τα Keyboards του Kosta Tzanni παντρεύονται τόσο υπέροχα με τις κιθάρες του Fragiskou Papaioannou, που σου προκαλούν μουσική ευφορία.
H μουσική των Corrupted Symmetry δεν τονίζεται μόνο από την περίπλοκη οργανική αλληλεπίδραση, αλλά κυρίως από το συναίσθημα. Υπάρχουν τα απαραίτητα prog ξεσπάσματα, αλλά αυτά καταφέρνουν μέσα από την πολυπλοκότητά τους να σου μεταδώσουν ένα συναισθηματισμό. Το ντουέτο των ντραμς (Chris Bormey) και μπάσου (George Papachristopoulos) είναι πολύ-ρυθμικότατο. Δε θα βρεις πουθενά εκρήξεις, αφού οι Corrupted Symmetry δεν πιέζουν τα όριά τους. Καλά κάνουν, κατά την άποψή μου. Σε όλη αυτή την ατμόσφαιρα συνεπικουρούν τα εξαιρετικά φωνητικά του Chris Bogiaki, ο οποίος τραγουδάει με την ψυχή του, αψεγάδιαστα και με εξαιρετική προφορά. Θα σας εκπλήξουν πραγματικά οι φωνητικές μελωδίες σε όλο το δίσκο.
Για τα τραγούδια τί να πρωτοσχολιάσω, τα εθιστικά “Sands of Time” και “Axis of Symmetry”, την κιθαριστική μαεστρία του “Maze”, τα brutal φωνητικά που ξαφνιάζουν στο “Promised Land” ή τις ανατολίτικες πινελιές στο “Doomsday”; Ακόμα και όταν οι τόνοι πέφτουν στο “Afterword”, οι Corrupted Symmetry παικτικά δε χαλαρώνουν. Υπάρχει prog (και όχι μόνο) ποιότητα σε αυτόν τον δίσκο, μην τον προσπεράσετε.
