Πάρα πολύ ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε για τα αυτιά μου το ντεμπούτο των Αθηναίων Celestial Oddity στο οποίο μπορεί κανείς να ακούσει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον -και νοσταλγικό συνάμα- πάντρεμα gothic και doom metal.
Τα βασικά θέματα των τραγουδιών τους, οι μελωδίες τους και το γενικό στήσιμο των συνθέσεων τους, μου έφεραν στο μυαλό αρκετό 90ς υλικό. On Thorns I lay, Tiamat, Cemetery of Scream, Lacrimas Profundere, Odes of Ecstasy, En Garde, Ophelia’s Garden είναι κάποια από τα σχήματα που μπορώ να αναφέρω σαν επιρροές κυρίως ως προς τη μουσικότητα τους.
Όσοι παρακολουθήσαμε αυτόν τον ήχο την εποχή της ακμής του, δεν μπορούμε να θυμηθούμε αυτό το ιδιαίτερο στοιχείο που έφερναν μαζί τους κυρίως οι Ελληνικές μπάντες του τότε οι οποίες έδιναν και έναν παραπάνω δραματικό και επικό αν θέλετε τόνο στο υλικό τους. Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις αυτή την προσέγγιση να παίρνει πάλι σάρκα και οστά στο 2025, μέσα από μια μπάντα που αποτελείται από ανθρώπους που όπως δείχνουν τα πράγματα, μεγάλωσαν με όλη αυτήν την ηχητική ομπρέλα (από gothic rock μέχρι ατμοσφαιρικό metal όπως αποκαλούνταν τότε).
Έχει δοθεί μεγάλη έμφαση στην λεπτομέρεια των συνθέσεων οι οποίες είναι προικισμένες και με αρκετά τεχνικά στοιχεία: Έξυπνα breaks, στιγμιαίες εναλλαγές με κιθαριστικά θέματα, εύστοχες αναπτύξεις στις μπασογραμμές κτλ. Τα πλήκτρα χρωματίζουν όμορφα το υλικό και μας πηγαίνουν κατευθείαν στα Ελληνικά 90ς, ενώ η φωνή είναι ίσως το πιο ιδιαίτερο στοιχείο σε αυτό το δίσκο:
Οι φωνητικές μελωδίες είναι πολύ προσεγμένες και συμβάλουν τα μέγιστα στο αφηγηματικό ύφος των τραγουδιών. Έχουμε να κάνουμε με καθαρά κατά βάση φωνητικά που θα φλερτάρουν στιγμιαία -και για λόγους έμφασης- με πιο extreme προσεγγίσεις -στα πλαίσια μιας “τόσο – όσο” λογικής-. Μικρές black metal oriented στιγμές να τις πούμε. Ναι.
Το απόλαυσα το άλμπουμ -το οποίο για την ώρα είναι digital release αλλά μαθαίνω πως θα κυκλοφορήσει και σε CD-. Είναι φροντισμένο και κρύβει μέσα του μπόλικη έμπνευση, ταλέντο και αγάπη για αυτό που υπηρετεί η μπάντα. Τέτοιους δίσκους θέλουμε.
υγ. Ακόμα και το website τους, είναι τόσο 90ς ρε φίλε. Δεν άντεξα να μην το γράψω!
